Back on track

Hallo!

Na een lastige week ben ik in Nelson aangekomen, en ik weet niet of het aan het stadje ligt of aan het weer, maar ik denk mijn reisspirit terug gevonden te hebben.

Ik heb eerst nog enkele dagen in Christchurch gespendeerd, maar aangezien actief blijven denk ik de beste remedie is om heimwee tegen te gaan, ben ik via Kaikoura en Picton naar Nelson gekomen. In Christchurch ben ik onder andere nog eens de kathedraal van vanbinnen gaan bekijken, en heb ik er een kaarsje aangestoken voor mijn ex-reisgenoten die dit wilden doen maar daar de kans niet toe gekregen hadden. Ik heb er ook eens geinformeerd naar wat het verschil nu is tussen de vlag met de 5-puntige rode sterren en de 7-puntige witte sterren. Wel, het heeft heel wat voeten in de aarde gehad, maar uiteindelijk kon iemand mij toch vertellen dat de eerste vlag die van NZ is, en de andere vlag die van Australie! Eigenlijk moest ik dat waarschijnlijk zelf weten, maar aangezien het bleek dat veel NZ'ers het zelf niet weten, voel ik mij daarover toch iets minder schuldig :-).

Vlag 1: De vlag van Nieuw-Zeeland.
Vlag 2: De vlag van Australie.

Foto 1: Een indruk langs de kustlijn van Kaikoura.

Foto 2: Bezighouding zoeken op een een regenachtige dag in Picton.

Foto 3: De haven van Picton.

Foto 4: De Christ Church Cathedral in Nelson, gezien vanuit de centrale straat.

Ik ben eigenlijk in Nelson afgestapt om een zeilcursus volgen, maar bij de maatschappij die dat hier aanbiedt kom ik altijd op het antwoordapparaat terecht, en terug bellen doen ze ook niet. Het zeilen zal dus moeten wachten tot ik terug in de streek van Auckland ben. Auckland wordt ook wel de City of Sails genoemd, dus dat zou geen probleem mogen zijn. Gelukkig valt het weer super goed mee, en is Nelson een leuk stadje, dus ik kan mij hier wel enkele dagen bezig houden.

Ik heb ondertussen ook eens een lijstje opgesteld van welke activiteiten ik verder nog wil doen, en ik moet zeggen, ik zal waarschijnlijk nog wel eens een job moeten vinden om dat allemaal in mijn budget in te passen :-).

I'll keep you posted!

Groetjes!

Opnieuw starten

Hallo iedereen!

Doordat de activiteitsgraad plots van 100% naar 0 gaat, ben ik hier alweer met een bericht :-). Een bericht die een tekort zal hebben aan foto's, want toen ik de foto's die ik tijdens mijn verblijf al genomen heb op de laptop van mijn ouders zette, heb ik er niet aan gedacht die van de laatste dagen te houden voor mijn blog. Mijn excuses. Foto's van walvissen ging ik hoe dan ook niet kunnen tonen, want de Whale Watching cruise die gepland stond op zaterdag werd afgelast door het slechte weer. Papa, Bart, Krista en Inge hebben het dan nog eens geprobeerd vanuit de lucht, maar ook toen geen geluk en jammergenoeg geen walvissen gezien.

Gisteren is iedereen dan op het vliegtuig richting Singapore gestapt, en hoewel ik dacht wat van de rust te kunnen genieten, is het eigenlijk moeilijk terug opnieuw te starten. Ik had gedacht dat het hetzelfde zou aanvoelen als in Auckland (van nul starten, maar dit net super leuk vinden) maar achterblijven blijkt moeilijker te zijn dan te vertrekken... Daarom heb ik mezelf nog twee nachten bijgeboekt in het hostel, zodat ik enkele dagen heb om uit te vinden wat ik nu zal doen.

Ondertussen hang ik wat rond in Christchurch, en probeer ik toch wat dingen mee te pikken. Gisteren hing er wel een leuke sfeer in het centrum. Ieder weekend is hier namelijk een soort markt, met kraampjes, straatartiesten,... en dat hielp me om mijn gedachten te verzetten. Vandaag ben ik naar het Arts Centre en de kathedraal geweest, en morgen staan een bezoek aan de Art Gallery en de was doen op het programma :-).

Foto 1: Mijn kamergenoot aan het werk.

Foto 2: Het reuzeschaakbord op Cathedral Square.

Foto 3: De Christchurch Cathedral.

Oh ja, jullie hadden nog de ontstaansgeschiedenis van de Moeraki Boulders van mij tegoed. Wel, de stenen zijn zo'n 60 miljoen jaar geleden gevormd door chemische processen in de zeebodem, en door erosie komen ze uit de kliffen tevoorschijn. Voila, zo leer je nog iets nuttigs (?) van deze blog ook :-).

Veel groetjes,

Elke

Loads to tell

Fiew, waar begin ik? Bij het einde van mijn vorige bericht zou misschien niet slecht zijn :-)

Vorige week zaterdag zijn we naar Dunedin gereden. Dunedin is (toch bij toeristen) vooral bekend om het Otago schiereiland die van daaruit gemakkelijk bereikbaar is. Op dat schiereiland kan je met een gids naar pinguins en albatrossen gaan kijken, maar het is ook gewoon een mooie plaats om te wandelen.

Foto 1: Een lunch uit het vuistje (onderweg van Twizel naar Dunedin).
Foto 2: Het uiterste punt van de Otago Peninsula.
Foto 3: Patrick zoekt binding met het lokale vee.
Foto 4+5: Tijdens de Okia Track op de Otago Peninsula.

Om Dunedin te verkennen hadden we niet genoeg tijd, maar we zijn voor we naar Te Anau vertrokken toch even naar het station geweest. Daar wilden we de gedenkplaat voor de gesneuvelden van de NZ’se spoorwegen in WOI vinden, en dat hebben we gedaan.
Bij aankomst in Te Anau heb ik het eens rustig aan gedaan, terwijl de anderen nog een wandeling maakten. Dat heb ik wel eens nodig, want aan het tempo dat mijn reisgenoten kunnen reizen kan ik niet mee :s. We moesten er ook vroeg uit op zondag, want toen stond de Doubtful Sounds cruise op het programma. De vroegte van de cruise bleek achteraf vooral een voordeel te zijn, want terwijl wij volledige bewegingsvrijheid hadden op de boot door het beperkte aantal medereizigers, zag de vaart erna er een beetje overbevolkt uit. De Sounds waren enorm mooi, en doordat de Doubtful Sounds (voorlopig althans) niet te toeristisch zijn, was het er ook enorm rustig.

Foto 6: Herdenkingsplaat voor de gesneuvelden van de NZ'se spoorwegen in WOI.
Foto 7: Aperief in Te Anau.
Foto 8, 9, 10 & 11: Enkele indrukken tijdens de cruise in de Doubtful Sounds.

Vanuit Te Anau zijn we op maandag naar Queenstown gereden, de stad die bekend staat als de avontuurlijkste stad van NZ. Hier kan je zowat iedere activiteit doen die er te doen valt: van bungy jumping tot raften tot skydiven tot …. Zelf hebben we geopteerd voor jetboating. Een jetboat kan varen op water van zo’n 30cm (on)diep, en werd uitgevonden door een NZ’se boer die zompig land wilde verkennen. Tegenwoordig staat het hier vooral bekend als een avontuurlijke activiteit, waarbij aan redelijke snelheid tussen rotsen gevaren wordt, en er 360° bochten gemaakt worden terwijl je vaart. Iets typisch NZ’s, die toch eens de moeite waard was.

Dinsdag hebben we de weg van Queenstown naar Haast vooral gevuld met wandelingen langs de Haast Highway. Veel tijd hebben we in Haast niet doorgebracht (dat was denk ik ook niet echt nodig, behalve een handvol hotels, een tankstation, en wat huizen was er niet veel te zien), maar we zijn van daaruit wel naar de twee bekendste gletsjers aan de Westkust gereden, de Fox Glacier en de Franz Joseph Glacier. Je kan alleen tot op het ijs geraken wanneer je een gegidste wandeling kiest, maar we hebben de gletsjers toch van op afstand kunnen bekijken. Deze wandeling naar boven is echter iets wat mij zeker aansprak, dus hoewel ik nog niet echt een beeld heb van de volgende maanden in NZ, voeg ik dit toch toe aan de lijst met ideeen die ik opgedaan heb tijdens deze rondreis.

Foto 12: Groepsfoto tijdens de Blue Pools Walk op de weg naar Haast.
Foto 13: De Fox Glacier.
Foto 14: De Franz Joseph Glacier.

En zo ben ik bij het (voorlopige) einde aangekomen. Gisteren zijn we van Greymouth naar Nelson gereden, wat uitdraaide op een regenachtige trip. We hadden ’s morgens nog de moed om naar de Pancake Rocks in Punakaiki te gaan kijken, maar na daar bijna allemaal doorweekt van terug te komen, hebben we besloten het daarbij te houden wat buitenactiviteiten betrof. Vandaag hadden we echter meer geluk toen we een uitstap met de watertaxi maakten naar het Abel Tasman National Park en daar een droge wandeling konden maken; foto's daarvan volgen in de volgende blogpost!

Foto 15: Indruk tijdens de Pancake Rocks & Blowholes Walk.

Veel groetjes van ons allen!

Drukte

Ja ja, had ik het geweten, ik zou toch mijn bedenkingen geuit hebben bij al dat Passendaals volk die wilde afkomen… :-)

Nee hoor, het is druk om met 9 mensen (en meningen) te reizen, maar het is zeker leuk om mensen van thuis te zien, en de verschillende meningen zorgen er ook voor dat ik eens iets doe waar ik anders niet aan zou gedacht hebben of wat ik niet zou gevonden hebben. Toen de nieuwkomers dinsdag aankwamen wilden we ze wakker houden tot ’s avonds, zodat ze meteen in het juiste ritme zaten, en in het infocentrum van Christchurch hadden ze ons enkele wandelingen aangeraden. Na een korte stop in het hotel zijn we uiteindelijk gaan wandelen in het Scarborough Reserve, een naar mijn mening knappe prestatie van hen, na zo weinig slaap door de vluchten en de lange tussenstop. Zelf kwam ik bij mijn aankomst in Auckland niet verder dan wat rondslenteren, om dolgelukkig in mijn bed te kruipen van zodra het 8pm was…




Foto 1+2: Foto's tijdens de wandeling in het Scarborough Reserve.
Foto 3: De reisleiders tijdens de wandeling.

Gisteren zijn we van Christchurch naar Twizel gereden, een dorpje niet zo ver van Mt Cook in de Southern Alpes, en we hebben onderweg zowaar nog de besneeuwde bergtoppen gezien! Verder ook nog twee mooie meren tegen gekomen, waar we terug een stukje gewandeld hebben, en dan naar de top van Mt John gereden (deze berg nog beklimmen zou iets te veel van het goede geweest zijn), waar je een super uitzicht had over Lake Tekapo en de omgeving. Alleen jammer dat het cafe bovenaan alleen non alcoholische dranken serveerde :-).

Foto 4: Groepsfoto tijdens een wandeling nabij Lake Tekapo.
Foto 5+6: Zicht vanop Mt John.
Foto 7: Zicht op de besneeuwde bergtoppen nabij Twizel tijdens de rit naar het dorpje.

We komen trouwens ook tot niet toeristische dingen toe! Velen hadden wat vragen over de manier van boeren hier, en in de voormiddag zijn we bij een boerderij gestopt, waar een super vriendelijke man al onze vragen met plezier beantwoordde. We kregen er bovendien nog een rondleiding door de stal waar ze de schapen scheren bovenop!

In de namiddag zijn we nog gestopt bij de Moeraki Boulders, grote stenen bollen op het strand nabij het gelijknamige dorpje. Nicole heeft mij de verklaring van hun oorsprong verteld, maar ik vrees dat ik die niet meer juist kan reconstrueren. Ik update jullie over dit fenomeen bij mijn volgende bericht!

Tot dan!

Groetjes van ons allen aan iedereen! :-)

Foto 8: Op bezoek bij de Altavady farm.
Foto 9: De Moeraki Boulders.

We made it!

Ja Inge, Fabienne, Caroline,... hier zijn we! We konden jullie niet langer in spanning laten wachten he! :-)

Mijn ouders zijn dus woensdagavond geland in Auckland, waar ik hen opgepikt heb op de luchthaven. Het was een leuk weerzien, en we hebben bij een duur drankje vanuit de minibar toch een stuk in de nacht bijgepraat!

Laten we verder eens beginnen bij het eind in plaats van bij het begin, want vandaag hebben we de Tongariro Crossing gedaan, een dagwandeling waarvan we denk ik toch trots mogen zijn het eind gehaald te hebben :-). De Tongariro Crossing is redelijk populair, gezien ze bekend staat als de beste dagwandeling in NZ. Ik laat jullie dit zelf beoordelen aan de hand van de foto’s, maar wij vonden het in ieder geval de moeite -hoewel de laatste loodjes toch wel zwaar wogen! Het zorgt er tenminste voor dat we kunnen zeggen dat we de Devils Staircase overwonnen hebben :-).






Foto 1: Een groepsfoto met op de achtergrond Mt Ngauruhoe.
Foto 2: Zicht op de Red Crater.
Foto 3: Mezelf, maar vooral: de Emerald lakes.
Foto 4: Foto genomen in het stuk tussen de Emerald lakes en Ketetahi.
Foto 5: De afdaling (=net wanneer je denkt dat het ergste voorbij is, moet het allemaal nog beginnen! :-)).

Auckland hebben we niet echt verkend, want donderdagvoormiddag zijn we al naar Pauanui vertrokken, een dorpje in de Coromandel regio. Daar hebben we in de namiddag nog de Water Race Track en de Cathedral Cove Walk gedaan (jullie herinneren zich misschien nog deze laatste wandeling, die ik in oktober al eens gedaan had en waarvan ik wat foto’s gepost had). Het deed wel goed om deze wandelingen te doen, want vrijdag speelde zich vooral in de auto af. Toen zijn we van Pauanui naar Whakapapa gereden, een ‘dorpje’ in Tongariro National Park waar we ook nog vanavond zullen blijven. We zullen de rust goed kunnen gebruiken :-).

Foto 6: Zicht op het Hahei beach (dit is het zicht die sommigen hebben vanuit hun chique villa's!).

Foto 7: Foto genomen vanonder de Cathedral Cove.

Volgende bestemming is Wellington. Daar zullen we niet veel tijd hebben om de stad te zien, gezien we verwacht worden voor een dinner met Erin, in mijn ex-flat voor een kennismaking met de flatgenoten en een ‘rondleiding’, en maandagmorgen vooraleer we de ferry nemen voor morning tea op het werk.

Ja hoor, het lukt om ons hier bezig te houden! Tot binnenkort!

Elke & co