MERRY CHRISTMAS!

Zalig kerstfeest allemaal! Geen sneeuwtaferelen ofzo, maar toch een foto bij de kerstboom om jullie een super aangename kerstdag te wensen, en meteen ook een leuke feestperiode! Geniet ervan!

Veel groetjes!

Foto 2: De 'Christmas tree'. Zoals je op de eerste foto kan zien gebruiken ze in NZ ook de kerstboom zoals die bij ons bekend is om binnen te plaatsen, maar de boom die je op de tweede foto ziet wordt eveneens een 'Chrismas tree' genoemd, omdat de bloemen op hun best zijn rond kerstdag. Twee kerstboomfoto's voor de prijs van 1. :-)

Belgisch zomerweer :-p

Ja hoor, kan ik toch nog mijn titel gebruiken :-p. Het weer was voorlopig echt goed geweest, maar de voorbije dagen was het regenachtig. Mijn collega's vertelden met dat dat toch iets dichter aanleunt bij de normale weersomstandigheden, dus blijkbaar heb ik echt al geluk gehad. Nu, zolang het weer vanaf dinsdag terug goed is ben ik een tevreden mens, want ik heb een super aanbod gekregen van een collega (Clare). Vanaf kerstdag tot begin januari verlijft ze met haar familie op het Zuideiland, en ze heeft me de sleutel van haar huis gegeven, waar ik naartoe mag gaan wanneer ik wil! Niet zo vanzelfsprekend vind ik zelf, maar ze leek het absoluut niet erg te vinden. Ze wonen in Wanganui, een stad aan de westkust van het Noordeiland, zo'n 200km ten noorden van Wellington. Als ik mijn Lonely Planet mag geloven is het een leuke plaats, en door er eventjes op uit te trekken creeer ik toch een echt vakantiegevoel. Ik denk dat ik tussen kerst en nieuwjaar zal gaan, zodat ik kerstdag en oudejaar in Wellington met wat vrienden kan vieren. En daarna zal het al snel weer terug aan het werk zijn. Van 3-11 januari zal ik het alleen moeten redden op het werk, en dat is wel spannend, alle telefoontjes en mails zullen bij mij terecht komen... De anderen stelden mij gerust, en ik hoop op hun expertise :-).

Die vriendelijkheid van Clare vind je hier trouwens bij veel mensen terug. Zo nodigde Chris mij uit om dit weekend met mijn mp3-speler te gaan, zodat haar dochter er wat muziek op kan zetten. Ik had namelijk eens gevraagd of ze wat NZ'se muziek kende, omdat ik dat wel een leuk (en niet te zwaar :-)) souvenir zou vinden. Binnen enkele dagen zal ik jullie dus ook kunnen laten weten hoe de NZ'se muziek is!

Ondertussen komen er waarschijnlijk ook bij jullie wat vakantiedagen aan? Hoe zijn de examens trouwens gegaan; hopelijk vormen de resultaten een extra reden om te feesten? :-)

Groetjes!

Daar gaat mijn titel...

Ik had gisteren gedacht mijn volgende bericht 'Belgisch zomerweer' te noemen, maar na een mindere dag gisteren, was het vandaag weer volop zomer.

Zoals beloofd heb ik ondertussen enkele foto's genomen van de flat/het huis.

Foto 1: Zicht op het huis en de omgeving vanop Evans Bay Parade. Onze flat is in het gele huis in het midden van de foto.
Foto 2: Mijn territorium :).
Foto 3: Onze kleine, maar gezellige keuken.
Foto 4: My own small 'Place under the sun'.

Opstaan was in ieder geval zalig vandaag. Ontbijten, terug in bed gaan liggen, wat naar muziek luisteren, gewoon wat op het gemak 'rondhangen', dat was een tijdje geleden.

Ik besef ook dat de tijd in Wellington snel begint in te korten. Het is maar 6 weken meer, waarvan 5 werkweken. Ik zie eerlijk gezegd een beetje tegen die week vrijaf op. Ik heb verschillende voorstellen gekregen voor kerstdag, maar wat ik de rest van de week zal doen is nog een vraagteken. Nu, ik heb nog een week om dat uit te werken! :)

Groetjes!

Evans Bay

Ondertussen woon ik al bijna een week in mijn nieuwe flat, en foei, ik heb jullie nog niks laten weten. De reden: ik heb geen zo'n gemakkelijke toegang tot het internet meer. In het hostel stonden twee computers, en dat was wel handig natuurlijk. Hetgeen het irritant maakt is dat er zelfs draadloos internet aanwezig is in de flat, maar dat ik daar zonder computer natuurlijk niet veel mee kan aanvangen.

Anyway, de verhuis is zo ongeveer verteerd. Ik had er zo naar uitgekeken, maar toen ik effectief voor het eerst in mijn (eigen!) kamer zat, dacht ik: "Is dit het nu?". Ondertussen ben ik eraan gewoon geworden en is het zalig om eventjes op mezelf te kunnen komen. Dit weekend zal ik ook voor het eerst kunnen uitslapen, alhoewel ik vermoed dat mijn herwonnen bioritme mij wel op tijd en stond zal wekken.

Dit zijn alvast twee foto's die ik genomen heb tijdens mijn weg van/naar de flat (het huis is niet in een straat gelegen; om erbij te komen moet je eerst een wandelwegje door). Het is er nog niet van gekomen om foto's van de flat/het huis of de kamer zelf te nemen, maar dat probeer ik een dezer dagen te doen!

Tot dan!

Foto 1 + 2: Zicht op Evans Bay

En nog een beetje drukker...

Dank je wel voor jullie fijne reacties! Van gaten in kousen tot chocolade op het werk tot geplande skivakanties en de weer- regeringssituatie in Belgie, ik vind het allemaal super om te volgen!

Zoals ik woensdag al gevreesd had was het de voorbije dagen hectisch op het werk! Normaal is er elke twee weken een PAP-vergadering (dit is de vergadering waar het meeste werk bij komt kijken), waarbij het er ongeveer op neerkomt dat ik de ene week de voorbereidingen doe, en de andere week de vergadering zelf en al het werk die erna moet gebeuren. Om echter geen achterstand te creeren tijdens de komende vakantieperiode was er deze week een vergadering, maar is er ook volgende week een (de laatste van het jaar). Deze combinatie zou sowieso al tot drukte leiden, maar net omdat het de laatste vergadering van het jaar is wil iedereen 'zijn' dossier nog snel indienen om voor kerstmis uitsluitsel te hebben, en zijn er dus extra veel zaken te behandelen. Madness!

Dit is ook de reden waarom ons kerstfeestje zo vroeg viel. De Advisors moeten ook op het kerstfeestje aanwezig zijn, en aangezien zij slechts voor die vergaderingen naar Wellington komen, moest het feestje op een dag na een vergadering zijn. En de week waarin de laatste vergadering valt is veel te druk, wat ervoor gezorgd heeft dat het feestje deze week al viel. Nu, net doordat er hier geen Sinterklaas of dergelijke is, verschijnen kerstbomen en dergelijke toch wel vroeger in het straatbeeld, dus zo uitzonderlijk was het niet. Zo ben ik donderdag ook naar het kerstfeestje van GBL (het interimkantoor) geweest.

De meeste mensen nemen hun meeste verlof op tijdens de kerstperiode. Niet zozeer vooraf, maar vooral in januari worden veel dagen opgenomen. Dat is ook het geval bij HCN, dus het zal er zeer rustig zijn (waarvan iets meer dan een week extreem rustig; van 3-11 januari moet ik de zaak op mijn eentje runnen :s). Doordat de feestdagen en het verlof hier samen vallen zorgt dat wel voor een 'lang' ononderbroken jaar. Maar mijn collega's zeiden dat er in de winter (juli-aug) wel een iets georganiseerd wordt om het jaar wat te breken.

Oh ja, iets die ik zeker wil introduceren in Belgie zijn potluck dinners! Gisteren was ik uitgenodigd op zo'n dinner door Griet, een Belgisch meisje die ik leren kennen had op die Belgenavond zo'n maand geleden. Ze vertrekt naar Texas omdat haar Braziliaanse vriend daar een stage gaat doen, en organiseerde daarom dit afscheidsdinner. Een potluck dinner houdt in dat iedereen 1 'schotel' meebrengt, waarbij alle schotels op een tafel gezet worden, en iedereen dan zichzelf kan bedienen. Het zorgt ervoor dat de gastvrouw of -heer niet te veel moet voorbereiden, en je leert super veel nieuwe gerechten kennen! Sommige mensen nemen ook desserts mee (ik had een hoky poky chocoladetaart meegedaan -gekocht, niet zelf gemaakt :p), en gisteren kwam de combinatie van hoofdgerechten en desserts perfect uit. Het concept wordt ook meer opgevat als een walking dinner (of dat was gisteren toch het geval), waarbij iedereen all over the place zit/staat, wat je de kans geeft om met iedereen wat te praten. Super idee!

Nu, ik ga mij gaan klaarmaken voor... de verhuis! Woehoe! Ik hou jullie op de hoogte!

Groetjes!

Druk druk druk

Na het verhaal van mijn werk, terug tijd voor vrijetijdsverhalen/foto's!

Vorig weekend is het nogal druk geweest, met op zaterdag een trip naar Makara beach en dinner bij Laurent, en op zondag de Thorndon fair en het theaterstuk 'A Streetcar Named Desire'. Ik zal in het vervolg waarschijnlijk niet meer zoveel dingen in 1 weekend doen, want zondagavond was ik echt bekaf. Anyway, het was wel leuk! Makara beach was een last-minute beslissing, maar super tof. Eerst naar de top van de heuvel bij het strand gewandeld, waar we een super zicht hadden (oa op het Zuideiland), daarna hebben we een fles schuimwijn en een zak chips open gedaan op het strand. 's Avonds ook nog lekker gekookt op de flat van Laurent; als je in een hostel woont is dat echt wel genieten.


Foto 1: Oh schaap, waar denk je naartoe te gaan?
Foto 2: Zicht op het Zuideiland.

Zondag was het de Thorndon fair. Een beetje hetzelfde als het Brooklyn festival waarover ik het eerder heb gehad, maar dan veel groter. Ik moet zeggen dat ik de kleine marktjes meer apprecieer, maar ik heb er tenminste wel een cadeautje gevonden voor de Secret Santa op het kerstfeestje van het werk. 's Avonds zijn we dan naar het theaterstuk gaan kijken, wat wel zwaar was na dat weekend. De acteurs gebruikten een zwaar accent, en het was niet altijd gemakkelijk om alles te vatten. Ik ga in ieder geval nog eens wat opzoekingswerk doen over het stuk, want het blijkt wel redelijk bekend te zijn (zo had Erin het vroeger gestudeerd in school), en ik wil er meer over weten.

Vandaag hadden we het kerstfeestje van het werk. Ik heb waarschijnlijk al gezegd dat het een bbq ging zijn bij Cynthia thuis, en vanmiddag zijn we dan ook naar daar gegaan. Doordat er tijdens de vakantieperiode geen Panel-vergaderingen zijn is het wel super druk op het werk, doordat iedereen nu nog snel alles doorstuurt opdat het nog voor kerstmis behandeld zou worden. We hebben dus een hoop werk moeten achterlaten, en het was wel jammer dat ik niet gedaan gekregen heb wat ik wilde. Nu, de wijn en het overvloed aan eten duwden die gedachte wel wat naar de achtergrond :). Ik hou echter mijn hart vast voor morgen...



Foto 3: Cynthia en haar man Dan, die zo vriendelijk was om een halve dag verlof te nemen en voor ons te bbq'en!
Foto 4: Kate, Clare en Gabrielle (resp. IT-advisor, Leader Professional Practice and Development en communication advisor)
Foto 5: De SUPER lekkere dessertopties. Ik heb in ieder genoeg gegeten om geen avondeten meer nodig te hebben! :)

The story of... my work

Ga comfortabel zitten, neem een glas wijn (of een tas koffie voor de ochtendlezers) bij de hand, en lees het verhaal van... mijn werk! :)

Misschien eerst even uitleggen waartoe de Unit juist dient. Ik had al eens gezegd dat ik bij de High and Complex Needs Unit werk. Deze Unit subsidieert kinderen (tot 17 jaar) die zware moeilijkheden hebben. Vaak zijn het kinderen die verwaarloosd/mishandeld werden thuis (en meestal dan ook in een pleeggezin of een instelling leven), maar er zijn ook kinderen met een handicap bij. Rond ieder kind wordt een team gevormd, samengesteld uit personen die met het kind bezig zijn. Dit gaat van psychologen tot (pleeg)ouders tot leraren.
Iedere twee weken wordt een AP (Application Panel) vergadering gehouden, waarin de nieuwe aanvragen behandeld worden. In de andere weken wordt een PAP (Plan Approval Panel) vergadering met de Advisors gehouden, waarin over de effectieve voorstellen beslist wordt. De Advisors vormen de schakel tussen het team en onze Unit, zij lichten ons in over de situatie. Een aanvraag moet eerst goedgekeurd worden in de AP vergadering vooraleer het team een concreet 'Plan' (=voorstel) kan indienen voor de PAP vergadering. In de PAP vergadering worden naast nieuwe Plannen ook de evalutieformulieren en de nieuwe budgetaanvragen behandeld. Het Plan van ieder kind moet namelijk elke drie maanden geevalueerd worden, en bij de meeste kinderen worden in de loop van hun Plan ook budgetveranderingen ingediend.

Nu, dit alles om te kunnen zeggen wat ik doe. Wel, dagelijks is mijn eerste werk de post registreren. De meeste zaken zijn voor mij (fin, voor Admin Support, en op dit moment is dat in eerste instantie voor mij), de rest geef ik eventueel door aan de anderen. De twee zaken die ik het meest krijg zijn Panel-documenten en facturen. Panel-documenten gaan door een heel proces. Er moet oa een bevestigingsbrief verstuurd worden dat we het document ontvangen hebben en dat het naar de vergadering van dd/mm gaat, alles moet in de database ingevoegd worden, de evaluatieformulieren moeten eraan gehecht worden,... Dit is hetgeen wat voor de vergaderingen gebeurt. Tijdens de vergaderingen ben ik de 'database-persoon'. Toen de documenten binnen kwamen heb ik alle aanvragen en veranderingen in de database ingegeven, en tijdens de vergaderingen registreer ik de beslissingen daaromtrent. Dit is het moeilijkste, aangezien er vaak snel over allerlei bedragen gegaan wordt, en ik ook moet noteren waarom ze die bepaalde beslissingen nemen. Na de vergaderingen moet het volledige team dmv brieven van de beslissing ingelicht worden, controleer ik of alles correct ingegeven is en breng ik eigenlijk gewoon alles terug op orde.

Zoals ik zei krijgen we ook veel facturen, en die moeten ook in de database ingegeven worden. Soms is dit poepsimpel, en gaat het gewoon om bedragen in de juiste categorie plaatsen, soms is het totaal onduidelijk of de bedragen wel mochten gespendeerd worden, en zo ja, waarvoor dan wel. Gelukkig is er Emma (vaste Admin Support) waarnaar ik altijd kan gaan in het geval dat ik problemen heb. Daarna moeten van alle facturen 'journalen' opgemaakt worden.

Daarnaast zijn er natuurlijk ook veel kleine werkjes, zoals informatiepakketten versturen of de dagelijkse quiz helpen op te lossen :). Iedere dag doen we in de voormiddag de Five Minute Quiz uit The Dominion Post. Normaal is mijn bijdrage bijzonder klein, maar eergisteren kon ik toch wel deze vraag beantwoorden: "Sabena was the national airline of which country?" Eum... :)

Het is zeker een uitdaging voor mij om dit drie maanden te doen; ik wist niks van de manier hoe zo'n proces werkt, er komen nogal wat vaktermen aan te pas, ik heb in het begin geen deftige/overzichtelijke uitleg gekregen. Maar zoals wel duidelijk is zou dit geen job zijn om een lange tijd te doen, want eens je volledig doorhebt wat alles betekent en hoe alles werkt, kom je toch een beetje in een systeem van tweewekelijkse routine terecht.

Anyway, dit was het zowat denk ik... Mijn glas wijn is bijna leeg, hoe staat het met dat van jullie? :)

Volgende week is het trouwens het kerstfeestje van het werk, wat misschien eens een gelegenheid is om wat foto's te nemen, zodat jullie een idee hebben met wie ik werk. En voor de nonkels: het zijn allemaal vrouwen! :p.

Groetjes

Lesje geleerd!

Tss, waarom moet het in het begin van de zomer toch altijd eens gebeuren: verbrand zijn om te beseffen dat zonnecreme nodig is. Ik moet wel zeggen dat de straling hier ook echt wel veel sterker is. Ook wat andere mensen van het hostel, en Emma, een collega van op het werk, hadden zich eraan mispakt. Vanaf nu zal ik na de douche 's morgens zonnecreme (factor 45!) gebruiken als bodycreme om alle risico's te vermijden. Mijn gestrompel van deze week wil ik niet meer herhalen...

Maar verder gaat alles wel goed hoor :). Vorige zondag zijn we nog naar de Santa Parade geweest. Een commerciele bedoening, en de meeste wagens hadden niets met Kerstmis te maken, maar aangezien we toch in Wellington waren, mochten we dit niet missen. Het was wel eens grappig, en op de laatste wagen kwam er zowaar een kerstman aan te pas! Ik ben gaan kijken met Erin en Antje (Duitsland). Antje is in Wellington tot februari/maart voor een stage bij de universiteit, en had ik een week geleden leren kennen via Nicolaas (van het appartement).



Dinsdag zijn Erin en ik naar 'Elizabeth' gaan kijken in de Embassy Cinema. Zijn er Lord Of The Ring-fans die dit lezen? In Embassy werd namelijk de wereldpremiere van LOTR 3 getoond. (Ik zou trouwens zelf dringend de films eens moeten zien :s) Voor die gelegenheid werd alles vernieuwd, en het hele gebouw voelt nu eerder als een theater aan dan als een cinema, ook al doordat er maar 1 zaal is. Echt wel eens de moeite. En het was wel leuk meegenomen dat het 'cheap Tuesday' was: op dinsdag is een film gaan kijken in eender welke cinema in Wellington goedkoper.

Verder was het een drukke week op het werk. De Plan Approval Panel vergadering op dinsdag had een volle agenda, en dat zorgt ervoor dat de ganse week druk wordt. Maar zoals ik al eens zei, zo gaat de tijd wel super snel.

Ondertussen is de verhuis naar het appartement nog maar eens met een week uitgesteld. Ik had het al voelen aankomen... Nicolaas vertrekt al op 27 november, en aangezien ik zijn kamer neem had ik dus normaal dan kunnen verhuizen. Micha neemt de kamer van Rob over tijdens de zomer, maar Rob vertrekt pas op 7 december, en Micha wil per se al eind november verhuizen... Hij zal van 27 november tot 7 december in de kamer van Nicolaas slapen, en dan verhuizen naar de andere kamer. Niet echt leuk, maar ik had van de kamer gehoord via Micha, dus ergens heeft hij er wel recht op om als eerste in een kamer te kunnen intrekken...

Vrijdag organiseerden Nicolaas en Rob wel een feestje in het huis voor hun vertrek. Het was leuk om het nog eens opnieuw te zien, want na een tijdje vergeet je toch de details, maar, oef, het viel nog altijd mee! En het feestje op zich was ook wel in orde. Geen zotte dingen, maar wel wat nieuwe mensen leren kennen.

Gisteren naar het Brooklyn (=suburb) festival geweest. Ze hadden ons vooraf gewaarschuwd dat we er niet te veel van mochten verwachten, en inderdaad, het was redelijk klein, maar wel super gezellig. Verschillende standjes met allerlei zaken, zoals juwelen en schilderijtjes enzo, maar vooral ook veel eetstandjes :). Het weer viel weer super mee -nochtans hadden ze het niet zo goed voorspeld, maar dat deed me ook beseffen dat je er hier gewoon niet te veel geloof mag hechten.


Foto 1: Sfeerfoto vanop het Brooklyn festival
Foto 2: In afwachting van foto's vanuit mijn eigen flat, het zicht vanop het terras van Erin's flat.

See you later!

Kerstfeestjes enzo

Waw, alweer een week geleden... Het gaat wel snel moet ik zeggen, maar dat is een teken dat de job wel meevalt denk ik, dus dat zit wel goed. Deze week was het eigenlijk echt wel aangenaam; ik had veel te doen, dus kon de taken zelf wat organiseren, en dat vind ik veel beter dan te moeten gaan vragen wat ik kan doen.
Ondertussen wordt er op het werk ook al wat over het kerstfeestje gepraat. Wel leuk, dat de feestdagen zo midden in mijn contract vallen. Zo krijg ik er wat extra vrije dagen bovenop, en praten over vakanties en feestjes is natuurlijk ook leuk :). Het voorlopige voorstel die voor het kerstfeestje op de tafel ligt is dat we zouden kunnen gaan bbq'en bij Cynthia, de manager van onze Unit. Eerst was een lunch bij een chique Italiaans restaurant voorgesteld, maar velen vonden dat een beetje duur (ja, we moeten het wel zelf betalen), en daar was ik wel opgelucht over. Ik zag er voor mezelf het nut niet van in om zoveel geld te spenderen bij een Italiaans restaurant, dat kan ik in Belgie ook doen. En bovendien krijg ik niet elke dag de kans om bij een NZ'er thuis te gaan bbq'en. Het stond al een hele tijd op mijn agenda om een bbq te doen rond eindejaar, aangezien dat iets is dat er de volgende jaren normaal niet meer van zal komen (tenzij met een dikke vest, een muts en handschoenen misschien...).
Het blijkt trouwens dat ik in januari redelijk alleen zal zijn op het werk. Cynthia heeft iedereen gevraagd om hun verlofdagen zoveel mogelijk in januari op te nemen, dus dat wordt een beetje eenzaam daar, snif :).

Voor Kerstmis en oudejaar zelf heb ik nog niks gepland, hoe zit het bij jullie? Leuke/speciale plannen dit jaar? Altijd leuk om te lezen :).

Een culinaire test die ik deze week geprobeerd heb waren sweet potatoes. Ik denk niet dat ik die in Belgie al gezien had, of misschien lette ik er niet op? Het is een soort aardappel, maar zoals de naam al zegt, een zoete aardappel. Echt wel lekker, een leuke afwisseling met gewone aardappel. Staat in de toekomst nog op de menu!

Woensdag kreeg ik plots een bericht van een zekere Bella, met de mededeling dat zij de derde kamer in de flat waarnaar ik begin december verhuis, zal huren, en of ze me diezelfde dag nog kon ontmoeten. Beetje vreemd vond ik, en na wat heen en weer ge'sms spraken we af om donderdag na het werk iets te gaan drinken. En het viel super goed mee. Ik had in het begin een beetje het gevoel dat ik in een interview zat, omdat haar beslissing ook een beetje van de flatgenoten afging, maar we hebben een kleine twee uur gebabbeld, en het was eigenlijk echt leuk. Ze is 25, is nog niet zo lang aan het werk, en verhuist omdat de eigenaar van haar huidige flat zelf in het huis wil trekken. Ze is trouwens van NZ, en tijdens het gesprek kwamen al wat tips ter sprake, dus ik zal wel wat bijleren over Wellington/NZ. En ook Michael (alias Micha), de andere flatgenoot, valt super goed mee. Super sympathiek, en ja, hij ziet er niet slecht uit! Daar gaan mijn ik-zie-er-belabberd-uit-maar-het-kan-mij-niet-schelen-momenten :). Voor alle duidelijkheid: Micha en ik zijn tijdelijke onderhuurders voor Rob en Nicolaas die in de zomer naar het buitenland trekken, en Bella is een nieuwe vaste huurster voor de derde kamer die voordien niet verhuurd werd.

Vandaag zijn we naar het strand geweest. Ik ben niet echt zo'n strandpersoon, maar het weer was na een mindere week super goed, en de temperatuur was aangenaam. Het kan echter zijn dat ik er morgen spijt van zal hebben. Ik heb nu al moeite met normaal wandelen, en als ik stilsta is het nog erger. Wat is er gebeurd? Mijn benen zijn verbrand! Ze hadden ons wel gewaarschuwd dat de straling van de zon hier sterk is (en dat de stralen nogal schadelijk zijn door het gat in de ozonlaag hier), maar ik had niet verwacht dat mijn benen een gevarenzone waren... Hopelijk valt het morgen mee, want dan staat de Santa Parade namelijk op het programma! Op het werk zei Chris dat ze blij was dat haar kinderen oud genoeg waren om er niet meer naartoe te hoeven gaan, maar het wordt denk ik wel lachen. Ja, ze proberen ons echt wel in de kerstsfeer te brengen, is het in Belgie ook al aan de gang? Ik kreeg ook nog een uitnodiging van GBL, het interimkantoor die mij aan de job hielp, voor hun Christmas Cocktail, waar ik natuurlijk naartoe zal gaan :).

Anyway, ik heb genoeg gebabbeld denk ik, ik laat het weer aan jullie over! Tot hoors!


Foto 1: Zicht op het centrum. Eerst het strand, dan het centrum, en erachter de groene heuvel, dat vond ik wel een interessante combinatie.
Foto 2: Niet echt interessant, maar ik vond het gewoon een leuke vakantiefoto :)

Vuurwerk en wijn

Hey!

Ik denk dat ik er in het vervolg ook een weekverslag van zal maken. Aangezien ik nu een echte werkmens ben :), is er niet zoveel meer te vertellen waarvan het de moeite is om het op het WWW te gooien, maar 1x per week een hopelijk boeiend verslag schrijven moet toch nog lukken...

Maandagavond zijn we naar de Sky Show gaan kijken, een chique naam voor vuurwerk :). Het was super! We zaten langs de waterkant op een pont en hadden een prachtig zicht op het vuurwerk. Het enige wat er tussen ons en het vuurwerk was waren wat bootjes.

Het vuurwerk wordt jaarlijks gehouden op 5 november. Guy Fawkes was de leider van een katholieke groep die op 5 november 1605 het Parlement in Londen wilde opblazen en koning James I wilde vermoorden om de protestantse heerschappij te doorbreken. Dit heeft men kunnen voorkomen, en aangezien Nieuw-Zeeland een voormalige Britse kolonie is, wordt dit ook hier gevierd.



Het weekend probeer ik altijd te vullen met leuke en nieuwe dingen, want hoewel ik soms wel eens zin heb om er gewoon een luie dag van te maken, wil ik toch zoveel mogelijk zien van de streek; dat is tenslotte waarvoor ik gekomen ben. Vandaag zijn we meegeweest met een wijntour in de Wairarapa-regio. Ik vreesde er een beetje voor dat het het geld niet echt waard ging zijn, aangezien ik nu niet bepaald een wijnkenner genoemd kan worden (en ik vrees dat dat nog een understatement is), maar het was echt super interessant en leuk. De wijntour hield een bezoek (met wijnproeven) aan 4 wijngaarden en lunch in het Martinbourough wine centre in. In de eerste wijngaard legden ze de basis van wijnproeven uit, en wat mij verbaasde was dat ik echt de geuren en de smaken kon onderscheiden. Ik had altijd al willen leren wijnproeven, maar deze dag heeft me er echt van overtuigd dat het ook echt de moeite zou kunnen zijn. Iemand vertelde me wel dat het nadeel is dat je dan niet meer van goedkope wijnen kan genieten, dus misschien wacht ik best nog eventjes tot mijn budget er wat beter voorstaat :).
Martinborough was trouwens een charmant dorpje. Echt wel een plaats die het waard is om eventjes bij te stoppen en op een terras te genieten van een lekkere lunch en een glas wijn.




Foto 1 en 2: De eerste wijngaard: de Alana Estate vineyard.
Foto 3 en 4: Het Martinborough wine centre, waar we geluncht hebben.

Leuk weekend iedereen!

Groetjes

Appartement-beslissing

Ik zal jullie moeten ontgoochelen... ik trek niet in bij Tom. We hadden een korte liefdesaffaire, maar hebben wegens te grote meningsverschillen moeten besluiten dat het beter was niet onder hetzelfde dak te wonen.

Nee, de reden waarom ik de kamer in dat appartement niet neem is omdat ik een ander koopje gevonden heb. In het hostel kwam ik iemand tegen die tijdens de zomer naar het buitenland trekt, en ik zal zijn kamer onderhuren. Ook een andere kamer in die flat komt tijdens de zomer vrij, en daar gaat een Duitse jongen die voorlopig ook in het hostel woont intrekken. Het enige nadeel is: met de zomer wordt in dit geval december-januari bedoeld. Dit betekent dus dat ik nog een 3-tal weken in het hostel zal blijven vooraleer ik kan verhuizen. Nu, het was oorspronkelijk de bedoeling hier de volle drie maanden te blijven, dus die drie weken zullen ook wel lukken.

(en voor wie nog twijfelt, sorry, ook het deel van de affaire was niet waar :p)

Het weekend is wel leuk geweest. Op zaterdag ben ik naar Otari-Wilton's bush geweest. Een flinke wandeling ernaar toe, een goeie wandeling daar, dan nog eens de wandeling van het werk naar het appartement van Tom om te zien of dat te doen was, en dan terug naar het hostel. Ik was bekaf! Maar het voelde wel goed om actief bezig te zijn.

Zondagmorgen ben ik naar de markt geweest. Gelukkig duurde de markt tot 's middags, dus ik moest er niet super vroeg voor uit m'n bed. Ik had een markt verwacht zoals in Belgie, met een beetje vanalles, ook lekkere zoetigheden enzo, maar het beperkte zich hier tot groenten en fruit... In ieder geval zorgde dat er wel voor dat ik lekker gezonde dingen gekocht heb! In de namiddag zijn we dan naar de opendeurdag van het parlement geweest. Echt wel interessant, er waren overal gidsen aanwezig waaraan je vragen kon stellen. In de 'debating chambre' zal ik oa 'Passchendaele' in de muur gegraveerd staan. Het bleek dat alle slagvelden van WO I daar gegraveerd stonden, en de gids vond het fantastisch dat ik effectief van Passendale was. De meeste mensen kennen Passendale hier wel, maar het wordt denk ik vaak groter ingeschat dan het is. Ook toen ik gisteren vertelde dat het slechts dorp is keek de gids nogal verwonderd.

Sorry, van dit alles heb ik geen foto's... Zaterdag had ik mijn fototoestel vergeten, en bij de opendeurdag van het parlement mochten geen foto's genomen worden. Hopelijk wordt het niet te saai, ik probeer in ieder geval bij mijn volgende bericht wat foto's te hebben!

Another week passed by already

Eindelijk de computer kunnen bemachtigen, geen sinecure 's avonds in het hostel...

Zo, er zit alweer een werkweek op! Ja hoor, in tegenstelling tot wat jullie misschien denken, wordt er ook bij de overheid gewerkt :). Het begint echt interessant te worden, ik kan zelf mijn werk al wat inschatten en organiseren, en het zal denk ik een leuke manier worden om hier wat geld te verdienen. Vandaag ook mijn eerste betaling gehad, wat natuurlijk minimum even leuk is :).

Na het werk ben ik naar een feestje op het werk van Erin geweest, op het 'department of Internal Affairs'. Het was een afsluiter van de gezondheidsweek die ze gehouden hadden, en dat moest natuurlijk gevierd worden met veel pizza, bier en wijn :). On top of that was er ook nog karaoke, tegen 6pm zat de sfeer er al goed in. 't Was zeker de moeite om te zien, slechts af en toe ook om te horen :p. Daarna naar het appartement van Erin gaan kijken, waar ze dinsdag ingetrokken is. Wel een leuke plaats die ze gevonden heeft. Bij het woord appartement moet je je in Wellington echter geen torenhoog gebouw voorstellen. In het echte centrum van de stad (Wellington Central) waar de kantoren zitten zijn wel wat zo'n gebouwen, maar verder is Wellington City vooral een gebied van suburbs. Iedere suburb heeft z'n eigen naam, maar hoort wel bij Wellington City. In de suburbs staan vooral huizen, die vaak onderverdeeld zijn in appartementen. Ik heb eventjes een pagina opgezocht waarop de verschillende suburbs aangeduid staan: http://en.wikipedia.org/wiki/Wellington_City. Zo kunnen jullie zien dat Wellington Central slechts een klein deel van de stad vormt. Dit is ook de reden waarom veel mensen zo van Wellington houden. Het echte centrum van de stad heeft niet echt karakter (of dat is toch mijn visie), maar je bent zo buiten dat centrum, en de huizen daar, veelal op de heuvels, hebben vaak een prachtig uitzicht. De wandeling er naartoe is vaak wat minder leuk :). Fietsen is hier vooral geen optie! (of toch niet voor iemand met mijn fysieke conditie :s)

Deze week heb ik trouwens een paar Vlamingen leren kennen. Anneke, iemand van een ander team op het werk, had mij horen zeggen dat er in een deel van Belgie Nederlands gesproken wordt, en het bleek dat zij oorspronkelijk van Nederland is, en ook nog een aardig mondje Nederlands spreekt. Ze is op haar tiende met haar ouders naar hier verhuisd, maar heeft ondertussen wel al eens een paar keer een periode in Nederland gewoond. Ze nodigde mij uit op een Dutch evening, waar zo'n 8 andere Vlamingen bleken te zijn. Niet iedereen kende elkaar, het was een via via bijeenkomst geworden. Wel eens leuk, misschien dat het er nog eens van komt om samen iets te organiseren. Tom was 1 van hen, en in het apparement waar hij woont vertrekken net twee van zijn flatmates. Ik ben even gaan kijken, en het ziet er echt wel leuk uit. Het is nog even afwachten indien de korte termijn geen probleem zou zijn, maar het zou wel een leuke optie kunnen zijn ipv drie maanden hostel. De wandeling van daar naar het werk zou door de Botanical Gardens lopen, dus ook dat is leuk meegenomen. De Botanical Gardens liggen wel op een flinke heuvel, maar laat ons maar voorop stellen dat dat mijn conditie ten goede zou komen :).

En ja hoor, ik herinner mij de opdrachten in het eerste jaar communicatiemanagement nog! De Engelse woordjes moest ik gelukkig niet leren (een leuke bijkomstigheid (=vrijstelling) van mijn twee jaar in Leuven), maar de advertentiefoto herinner ik mij nog levendig. Dankzij Dhaenen heb ik die deadline uiteindelijk net gehaald (en uiteindelijk werd ik zelfs geselecteerd voor de Talent Factory), maar het heeft wel wat moeite gekost...

Morgen ga ik waarschijnlijk gaan wandelen, en aangezien ze voor zondag slecht weer voorspellen waren we van plan om dan misschien naar de opendeurdag van het parlement te gaan. Je kan er wel altijd beperkte bezoeken doen, maar zondag wordt alles opengesteld. Kan wel eens interessant zijn.

We zullen dit weekend zien of de plannen ook uitgevoerd worden :).

Veel groetjes!

(ps: Kan iemand mij een korte update geven van de stand van zaken van de regeringsonderhandelingen? Een Duits meisje zei me net dat het toch ongelooflijk is dat Belgie al een half jaar geen regering heeft. Dat verrastte me wel eventjes, ik besefte niet dat het al zo lang was! Ok, het is nog niet echt een half jaar, maar vijf maanden kan toch ook al tellen...)

Weekend

En zo is het eerste na-een-werkweek-weekend ook al bijna gepasseerd. Waarom gaat dat toch zo snel? En moest mijn werk dan nog wat zonnebaden aan het zwembad inhouden... Maar nee, dat geluk heb ik niet :).

Zoals ik al eens zei werken de interimkantoren op een veel grondigere manier dan in Belgie. Wel, ik had nog niet verteld dat ik woensdag plots een telefoontje kreeg dat er iets voor mij aan de receptie afgeleverd was. Ik kon niet bedenken wie mij iets zou sturen, ik was er pas twee dagen. Toen ze met een boeketje bloemen afkwamen wist ik al zeker niet meer wat dat te betekenen had. Wel, het was een succes-wens van het interimkantoor! Zie hier het boeketje, die op dit moment de anders ietwat muffe kamer opfleurt.

Wat betreft de kledingstijl in NZ, ik vind die niet zo verschillend als in Belgie. Ik had het er gisteren toevallig nog over met een kamergenote, en we hadden beiden wel de indruk dat de kledij op het werk toch iets naar ouderwets neigde. Maar het is niet zo dat er een wereld van verschil is, en ook in de etalages zie ik geen grote verschillen. Wel raar in het begin was het om zomerkledij te zien. Iedere keer dacht ik 'Amai, zijn het hier nu nog altijd zomersolden...', maar het omgekeerde was waar. Ondertussen ben ik er al gewoon aan, het komt hier namelijk met de dag warmer. Toen ze het op de friday-drink van het werk over het kerstfeestje hadden, en de woorden 'beach' en 'christmas' in dezelfde zin gebruikten, was dat wel nog even wennen. Maar ik kijk er wel naar uit om een bbq te kunnen doen op oudejaar :).

Nu, voorlopig is het nog een tijdje voor de feestdagen. Gisteren zijn we naar het Rimutaka Forest Park geweest. Zoals ik al eens zei is dat echt wel een voordeel aan de steden hier, je bent zo buiten de stad, en er zijn veel activiteiten te doen. We hebben er 1 van de wandelingen gedaan. Hieronder heb ik een foto gevoegd van een soort varen, een plant die vaak voorkomt in NZ, en er ook een beetje een symbool voor geworden is. Hier zie je een goeie voor-en-na van de cyclus van de plant. De bruine stengels zijn takken die afgestorven zijn. De eerste keer dat ik de plant zag is ondertussen al een tijdje geleden, maar ik weet nog dat ik met Cynthia de discussie had welk deel van de plant eerst was. Waren de bruine stengels varens die nog moesten open gaan, of waren het afgestorven groene bladen? Wel, het tweede is dus waar. Maar tot zover mijn natuurkundige uitleg :) (ik vrees er al een beetje voor dat iemand mij wel ergens zal corrigeren, aangezien mijn plantkundige kennis niet zo ver rijkt...)

Daarna zijn we naar de kust gereden. Terwijl je je in het bos ergens in de Ardennen waande, kom je op 2min daar vandaan aan de kust terecht. Echt wel sjiek. De anderen zijn daar nog voor een wandeling naar een andere zeehondenkolonie gegaan, maar aangezien het weer niet meer ideaal was, en ik mij niet echt 100% voelde heb ik dat deel overgeslagen. In ieder geval vond ik dit toch ook wel een tof beeld. Schapen aan de kust? Ik denk dat ik dat in Belgie nog niet gezien heb...
En vandaag? Wel, zoals ik gisteren al een beetje voelen aankomen had, ben ik ziek opgestaan. De aspirines die ik van Stefanie (Duitsland) gekregen had helpen een beetje, maar ik heb toch het grootste deel van de dag in bed gelegen. Ik moest er nu echter uit, want de boodschappen en de was doen zichzelf niet :). Vanavond nog een aspirine voor ik in bed kruip, en hopen dat het tegen morgen over is. Ik zou echt niet graag moeten bellen naar het werk dat ik nu al ziek ben. Nu, dat zien we dus morgen wel.

Genieten jullie in ieder geval van nog een volledige zondag in het verschiet!

Groetjes!

First week of work

Voila! M'n eerste werkweek zit erop. Ben net terug van een friday drink met enkele collega's en de manager, wat wel een leuke manier was om de week af te sluiten. De vrijdag is er trouwens sowieso al een meer lay back-attitude, aangezien het dan een 'casual day' is. Echt verrassend dat dit echt uitgevoerd wordt. Ik had al gehoord dat men in sommige landen op vrijdag informeler gekleed mocht gaan, maar dit wordt dus echt zo nageleefd. Gedurende de week wordt er formele kledij verwacht (zo is ook jeans is not done -zelfs een donkere jeans die ik als deftig zou beschouwen), maar op vrijdag zie je een totaal ander straatbeeld in de business districts. Jeans is dan algemeen aanwezig, en ook de rest van de kledij is veel informeler.

Hoe de job zelf was? Wel, het is nog altijd wat zoeken natuurlijk, na iedere taak die ik doe moet ik gaan vragen wat ik verder kan doen omdat ik nog niet kan inschatten wat de opdrachten zijn. Maar het lijkt er wel op dat het zal meevallen. Niet een job om de rest van mijn leven te doen, maar een leuke manier om gedurende drie maanden wat geld te sparen. Mijn eerste dag was wel super stressy. De 'Plan Approval'-vergadering was soms moeilijk om te volgen (zowel door het Engels als door de inhoud die totaal nieuw was), en aangezien ik de budget-beslissingen en de opmerkingen daaromtrent moest noteren zorgde dat wel voor een lichte (innerlijke) paniek. Maar ik heb het overleefd, en zie het voorlopig dus nog zitten :).

Straks gaan we Leuven (dat Belgian beer cafe waarover ik al iets zei) gaan checken, en eens zien of ze hier effectief een even goeie pint kunnen tappen. Ik laat jullie in ieder geval weten hoe deze belangrijke test gegaan is! :)

Wat ik dit weekend ga doen is nog niet volledig duidelijk. Laurent (Belgie -Wallonie) heeft een auto, dus we kunnen wel eens iets buiten de stad verkennen. De collega's hebben al wat leuke tips meegegeven, maar we zullen zien waar we geraken.

Ik hou jullie in ieder geval op de hoogte! Geniet ook in Belgie van het weekend!

Working Holiday maakt zijn naam waar

Zoals Inge al verklapte :) heb ik inderdaad een job gevonden! Het is een Administrative Support contract bij het ministerie van Sociale Ontwikkeling; departement Child, Youth and Family; unit High and Complex Needs. Believe me, 'k heb het ook een paar keer moeten lezen vooraleer ik ermee weg was :). Vrijdag heb ik al wat uitleg gekregen over wat ik juist zal moeten doen, maar om eerlijk te zijn weet ik het nog altijd niet echt goed... :s Nu, daar zal ik waarschijnlijk (ik zou het toch mogen hopen) een beter zicht op krijgen eens ik effectief gestart ben. De unit High and Complex Needs houdt zich bezig met de toelagen voor kinderen en jongeren in probleemgezinnen. Dinsdag zal ik al meteen een vergadering bijwonen waar over de nieuwe aanvragen beslist wordt. Ik ben benieuwd!

Verder heb ik ook nog eens een echte uitstap gedaan. Ik ben met een paar mensen van het hostel (waaronder 1 iemand met een auto, zeer handig!) naar een zeehondenkolonie gaan kijken. Je moest er wel een lange wandeling langs de kustlijn voor afleggen, maar die was op zich ook al de moeite. Hieronder een foto genomen tijdens de wandeling.

Op het einde van de wandeling hebben we echt zeehonden gezien. Nu, het duurde eigenlijk eventjes voor ik ze effectief zag. Hoe snel vinden jullie de zeehond op de foto?

Ik vond het in ieder geval moeilijk om ze te onderscheiden. Hieronder nog een foto van iets dichterbij. Is hij/zij niet schattig?

En een foto van mezelf en zeehond mocht natuurlijk niet ontbreken...

Tijdens de wandeling zagen we ook de besneeuwde bergen van het Zuideiland. Ongelooflijk dat de ferrytocht 3 uur in beslag neemt, terwijl het zo dicht lijkt.

Oh ja, ik werd door m'n ouders nog op de vingers getikt dat ik vergeten was te antwoorden op een vraag in 1 van de reacties. Wel: het bier in NZ valt goed mee :). Het is wel redelijk duur om iets te gaan drinken, maar de glazen zijn ook groter (ik denk dat het zo'n 33cl is). De kunst van het tappen kennen ze wel niet, een mooi laagje schuim moet je niet verwachten op je pint. Indien het NZ'se bier je niet echt kan bekoren: in veel cafe's hebben ze Stella Artois, dus in noodgevallen kan je altijd daarnaar terug grijpen :).

Ik bedacht net ook nog dat het vandaag mijn 1-maand-NZ-verjaardag is. Je houdt dit automatisch bij doordat "Hoe lang ben je hier al?" altijd 1 van de openingszinnen is bij een kennismaking. Niet zo speciaal, maar ik wou dit toch ook even vermelden.

En nog iets wat mij enkele dagen geleden opviel: de zon draait hier in de andere richting! Ze komt op in het oosten en gaat onder in het westen, maar dit via het noorden. Als je hier dus op zoek gaat naar een huis met een zongericht terras, moet je uitkijken naar noordgericht terras. Misschien was dit voor jullie al lang duidelijk en zeg ik hier iets volledig logisch, maar ik had er zo nog niet bij nagedacht...

Blijf vooral de blog volgen voor meer interessante weetjes :)

Groetjes!

Worldwide Backpackers

Worldwide Backpackers. Dat wordt waarschijnlijk mijn woonplaats (thuis?) voor de volgende drie maanden. Zoals ik zei bieden hostels in de zomer normaal geen wekelijkse tarieven aan, maar vanaf zondag komt er een plaats vrij in 1 van de 'langetermijnkamers', en daar mag ik blijven aan het wekelijkse tarief. Worldwide Backpackers wordt in de Lonely Planet (=backpacker-reisgids) omschreven als 'the nicest small hostel in town'. Want dat is wel het leuke eraan, het is geen massahostel met honderden bedden, er zijn iets meer dan tien kamers, waaronder zowel dubbele kamers als dorms. Het is wel raar om te weten dat ik hier zo lang zal blijven, want de kamer waarin ik zal slapen is natuurlijk een dorm. Maar de keuken en lounge zijn gezellig (en toch groot genoeg), en dat zijn wel de ruimtes waarin je het meeste tijd spendeert. Hieronder alvast een impressie van het huis!

Gisteren was het weer super mooi, en heb op de kleine binnenplaats van het hostel geluncht, super!

En het voordeel is vooral dat als er iets niet loopt zoals gepland, ik altijd kan verhuizen. En dat zou bij een appartement niet het geval zijn...

Verder ben ik ook nog steeds op zoek naar een job. Ik laat het resultaat daarvan voorlopig in het midden, het is vooral afwachten op dit moment. Maandag is het hier een feestdag (Labour Day), maar ik hoop dinsdag toch ergens te kunnen werken. De reden waarom ik meteen drie maanden wil werken is omdat het vinden van jobs voor een kortere termijn niet zo gemakkelijk is als ik vooraf dacht. Ik had gedacht om ergens twee weken te werken, dan verder te reizen, nog eens een week te werken, verder te reizen,... maar vaak wordt toch een langere termijn verwacht. Ik denk dat het mij ook wel goed zal doen om het gevoel te hebben dat ik mij nuttig maak. En dan kan ik van de rest van de reis (financieel) iets relaxter genieten.

Gisteren ben ik met Erin, Kaitlyn en Lisa (3x Canada) iets gaan drinken voor de verjaardag van Erin. Over Erin en Kaitlyn heb ik het al gehad, Lisa is iemand die Kaitlyn op de bus had leren kennen. Het was echt gezellig, lekker dessertje gegeten, glas wijn gedronken, maar toen was het budget wel op :). Op de foto zie je Erin, mezelf en Kaitlyn. (en dat is meteen ook een foto van mezelf in Nieuw-Zeeland zoals gevraagd werd :))

Ik zal binnenkort nog wel eens wat meer foto's plaatsen, maar met uitzondering van gisteren is het weer nog niet echt denderend geweest. De consulente van het interimkantoor zei wel dat het redelijk uitzonderlijk was, en dat het normaal wel beter wordt! Woehoe!

Vandaag is het echter niet ideaal, maar dat is wel perfect voor: het Te Papa National Museum! Het schijnt dat het echt enorm de moeite is, en op donderdag is er altijd een nocturne, dus dat komt goed uit.

Hieronder nog twee foto's van tijdens een wandeling.

Foto 1: Zicht vanuit Oriental Bay op Wellington City.

Foto 2: Een beetje Belgie ver van huis: Leuven, het Belgische cafe van Wellington

Groetjes!

Stand van zaken

Hey!

Ondertussen al heel wat ondernomen voor mij verlijfplaats- en jobsearch, maar om jullie niet te vervelen kort ik het wat in :).

Ik had gehoord dat hostels soms weektarieven aanbieden, die goedkoper uitkomen dan dagelijks te betalen, en ervoor zorgen dat het haalbaar zou zijn om enkele maanden in een hostel te verblijven. Ik ben echter tot de ontdekking gekomen dat dat iets is wat ze in de wintermaanden aanbieden, waarschijnlijk om alle bedden bezet te krijgen. Nu het zomerseizoen eraan komt doen ze dit niet meer. Daarom denk ik eraan toch een flat te zoeken. Het academiejaar loopt hier op z'n einde, en sommige studenten verhuren hun kamer tijdens de zomer onder, terwijl ze zelf naar huis/op reis gaan. Dit zou natuurlijk ideaal zijn, omdat ik dan achteraf geen andere huurder meer moet zoeken. Ik heb enkele mensen gecontacteerd, het is nu wachten op hun reactie.

Wat betreft de jobsearch: ik heb denk ik zowat alle interimkantoren afgelopen heb die er zijn. Ik heb nog twee afspraken vandaag en 1 afspraak morgen.
Ik heb echter ook een jobaanbieding gevonden van de plaatselijk supermarkt. Dat werk is misschien niet zo uitdagend, en het is iets minder betaald, maar het is wel een fulltime job waarvan ik zeker zou zijn tot het einde van de drie maanden die ik van plan ben hier te blijven. Dat betekent dat ik ook zeker zou zijn van een bepaald inkomen. Ik heb de contactpersoon gisteren opgebeld, en gezegd dat ik tegen het einde van de week iets ging laten weten. Het is natuurlijk ook nog niet zeker of ik die job effectief zou krijgen, er zou eerst een interview aan vooraf gaan, maar aangezien de studenten die er normaal een parttime job hebben zoals ik zei naar huis gaan tijdens de zomer, denk ik dat ze echt wel op zoek naar mensen voor tijdens die periode, en hoop ik dat dat dus wel zou moeten lukken.

Zondag heb ik even een wandeling gedaan, ik was van plan om jullie een deel mooie foto's te bezorgen, maar er was enorm veel wind, waardoor het niet echt aangenaam was, en ik de wandeling vroegtijdig opgegeven heb. Wellington wordt ook soms 'the windy city' genoemd, en voorlopig maakt het z'n naam zeker waar. Ik las echter ook dat dit vooral het geval is tijdens de winter en de lente, en dat de wind tijdens de zomer afneemt. Fingers crossed!

Bedankt om mij op de hoogte te houden van de gebeurtenissen in belgenland! Misschien lijkt voor jullie alsof het niet interessant is (ook ik heb soms dat gevoel over mijn verhalen), maar ik vind het in ieder geval altijd weer super om te lezen!

Groetjes!

Jobsearch

Ondertussen al iets meer dan een dag verder, en na een emotioneel lastige dag gisteren, voel ik mij terug beter. Ik blijf het fascinerend vinden hoe gevoelens werken (of zijn het enkel die van mij die zo raar doen? :p). Want eigenlijk is er vandaag niet zoveel veranderd, en toch voel ik mij heel wat beter.

Gisterenavond liep ik in de badkamer Erin (Canada) nog tegen het lijf, een meisje dat ik ontmoet had in Auckland. Het is verbazend hoeveel mensen je opnieuw tegenkomt tijdens je trip. Ze had een afspraak om vandaag naar een flat te gaan kijken, en aangezien alle drie de huidige bewoners vertrekken, had ik haar gevraagd of ik mee mocht. De flat bleek uiteindelijk niet te zijn wat ik zocht. Alle kosten inbegrepen ging het neerkomen op een $140/week. Dat is de maximumprijs die ik voor mezelf vastgelegd had, dus op zich was dat wel ok. Maar de huidige bewoners gingen een deel van het meubilair meenemen, zoals de bedden, de microgolfoven, de zetels en nog wat andere zaken. Ik ging dus minimum nog een bed en/of matras moeten kopen, waarmee ik achteraf niks meer zou zijn. Bovendien heb ik ook een hostel gevonden waar je voor $140/week een bed kan huren. Dat is wel in een dorm, dus geen kamer apart, maar daar zou ik niks meer moeten aanschaffen, de keuken en badkamer worden natuurlijk af en toe gepoetst, en bovendien is het hostel veel beter gelegen. Ik ben dus van plan om morgennacht daar te slapen, en eens te zien of dat te doen zou zijn om er voor een langere periode te blijven.

Toen we op weg waren naar de flat hadden we afgesproken achteraf een glas wijn te drinken om het huurcontract te vieren. Zij was namelijk echt van plan om de flat te nemen, omdat ze er genoeg van heeft in dorms te slapen. Aangezien de flat echter niet je van het was, hebben we maar beslist een glas wijn te drinken om de teleurstelling te verwerken :). En om het volledig te maken zijn we nog een super lekkere chocoladecake gaan halen (en dit alles voor een backpacker-budget van $3/persoon!). Het was super om iemand tegen te komen waarvoor het er niet constant super enthousiast moet aan toegaan, zodat we gewoon konden genieten van de wijn en de cake.

Ik ben ook nog naar Adecco geweest vandaag. Ik dacht, even binnenlopen, snel gedaan, maar hun werkwijze is zeer verschillend van de Belgische (Europese?) interimkantoren. In Belgie kan je gerust 5 interimkantoren aflopen op een half uur, ze zijn vaak dicht bij elkaar gelegen, en het enige dat ze vragen zijn wat basisgegevens. Not here. Ten eerste was het geen kantoor waarin je zomaar kon binnenlopen, je moest eerst de lift nemen en je bij de receptie aanmelden. Toen kreeg ik wat formulieren om in te vullen, ik denk dat het er een 5-tal waren. Daarna moest ik naar een veiligheidsvideo over kantoorwerk kijken: hoe hoog moet je scherm staan, hoe zorg je dat je nergens over valt, hoe voorkom je stress,... Ondertussen was ik er al een goed half uur gepasseerd, maar het ergste moest nog komen: de tests. Zo kreeg ik een typtest, een Word-test, een Excel-test en een persoonlijkheidstest. Het typen viel blijkbaar goed mee, ik had '55'. Geen idee wat dat betekende, maar Erin vertelde me net dat zij 54 woorden per minuut had op een test die zij gedaan had bij een ander kantoor, dus ik veronderstel dat die 55 hetzelfde betekenden. Wat super is, aangezien ik slechts 3 weken geleden met het qwerty-toetsenbord beginnen werken ben :D. In totaal ben ik er zo'n twee uur binnen geweest, wat hopelijk een goed teken is en betekent dat ze er echt wel werk van maken om een job te vinden.

Anyway, dit was dus mijn dag. Sorry, geen super NZ-verhalen voorlopig, hopelijk vinden jullie dit ook een beetje interessant. Laat me gerust weten indien niet, dan laat ik de persoonlijke verhalen achterwege :). Van Wellington heb ik voorlopig trouwens niet veel gezien, het was de voorbije dagen redelijk regenachtig, dus niet echt ideaal om het gebied hier te verkennen. Er zijn echter wel veel leuke wandelingen hier, dus die ben ik zeker van plan eens te doen.

Groetjes!

Tijdelijke thuis?

Wat gaan de dagen snel! Toen ik in NZ aankwam was een dagelijkse update van mijn blog een gewoonte geworden, en nu zie ik dat het alweer enkele dagen geleden is.

Toen ik de vorige keer postte, zat ik in een hostel in Rotorua. Daar heb ik nog een wandeling gedaan in een park waar geothermale activiteiten plaatsvonden. Ik had al gehoord van de verschrikkelijke geur die dit verspreidde, maar tot dan had ik daar nog niks van gemerkt. Bij de wandeling was het echter raak, de geur was er ronduit verschrikkelijk. Gelukkig voor jullie kan ik dat op de blog niet weergeven :).

Na een korte stop in Taupo zijn we maandag dan naar Tongariro National Park gereden. Maandag heeft het de ganse dag geregend waardoor we niet veel van het landschap konden zien, maar toen we dinsdag opstonden was het echt prachtig! Ik heb eventjes getwijfeld om te blijven, want je kon zowaar nog gaan skien! Ik hoorde echter dat de sneeuwkwaliteit toch niet meer ideaal was, en het was wel redelijk kostelijk om alles te moeten huren om een halve dag te kunnen skien.

Ik ben eergisteren dan aangekomen in de hoofdstad van NZ, Wellington. De hoofdstad betekent in dit geval zeker niet de grootste stad. In de regio Wellington wonen een goeie 400000 mensen, in het centrum slechts 160000. Wellington is echter belangrijk doordat de overheid hier zetelt, en de stad is bovendien ook een doorgang voor iedereen die naar het Zuideiland moet (behalve per vliegtuig). Ik heb al veel positieve dingen gehoord over Wellington, iedereen voelt zich hier blijkbaar meteen thuis, en ook op het vlak van natuur en cultuur zou dit de ideale plaats moeten zijn. Mijn eerste indruk is echter niet zo positief als ik verwacht had. Ik zie het zogenaamde grote verschil met Auckland niet (de meeste reizigers staan negatief tegenover Auckland en vinden Wellington daarentegen een super stad). Voor het eerst heb ik ook een beetje last van heimwee. Misschien komt het wel doordat ik me voorgenomen had hier op zoek te gaan naar werk, wat natuurlijk nooit zo leuk is als reizen :). Of misschien moet ik effectief nog even verder reizen om te zien of er misschien aangenamere plaatsen zijn... I'll see. Hieronder een zicht op het centrum van de stad, genomen vanop de Mt Victoria.

Drukke dagen

Hey!

Ik bericht vandaag vanuit Rotorua. Hm, inderdaad, dat zat niet in de planning van de vorige dagen, maar zoals te verwachten was is die planning ondertussen al een beetje gewijzigd.

Donderdag heb ik wel de bus genomen naar Hahei. Daar hebben we bij aankomst de Cathedral Cove wandeling gedaan, zeer mooi, met uitzicht over de South Pacific Ocean. Onderstaande foto is genomen vanop het Cathedral Cove strand.

Daarna organiseerde de buschauffeur een bbq, en die heeft echt gesmaakt. Ik heb trouwens al drie avonden super lekker gegeten! Na de bbq in Hahei, konden we in Raglan deelnemen aan een Mexicaans buffet. En gisteren was er eveneens een uitgebreid buffet op de Maori-avond. Niet echt backpacker-stuff dus, maar ik heb mij voorgenomen om vanavond een lichte maaltijd te prepareren :).

's Avonds zijn we in Hahei dan nog naar het Hot Water Beach geweest. Het was echt wel koud geworden 's avonds, niet echt ideaal om naar het strand te gaan zou je denken, maar hiervoor kan je wel eens de koude trotseren: op een stuk strand van ongeveer 10 op 10 m komt er tijdens laagtij warm water vanonder het zand. Bij het graven van een put maak je daardoor echt een warm bad. De aardkorst onder dit stuk strand is dunner dan elders, en daardoor brengt de vulkanische activiteit dit warme water op.

De dag erna moesten we er vroeg uit voor de trip naar Raglan, aangezien we daar op tijd moesten zijn voor de surflessen. Nee, daar heb ik niet aan deelgenomen, mijn vroegere fantastische windsurfervaringen hebben me daarvan weerhouden :). Bovendien hoor ik zoveel over de Australische surfstranden, misschien probeer ik het daar later wel eens. Zelf ben ik voor een wandeling gegaan waar ik opnieuw super mooie zeezichten had (dit keer op de Tasman Sea).

Gisteren zijn we dan van Raglan naar Rotorua gereden. Onderweg zijn we gestopt bij de Waitomo Caves om aan speleologie te doen. Bij de aankoop van de buspas had ik twee activiteitenvouchers kregen, en deze kon ik o.a. gebruiken voor de Haggas Honking Holes hier. Dit is een tocht door de grotten waar je moet abseilen (waarvan 1 langs een kleine waterval), door smalle ondergelopen tunnels moet kruipen, aan rotsklimmen doet,... Bij momenten wel intensief, en echt een leuke activiteit om te doen.

Toen we in Rotorua aankwamen was er niet veel tijd om iets te doen, aangezien we naar een Maori-avond konden gaan. Rotorua is niet alleen bekend voor de vulkanische activiteit, het is ook 1 van de steden waar de Maori-cultuur het meest opvallend aanwezig is. Op de avond werd een toneelstuk opgevoerd over een Maori-legende. Op sommige momenten was de show ook interactief. Zo kan je op onderstaande foto zien hoe de haka werd aangeleerd aan de jongens. De haka is een dans die de mannen doen voor de tegenstander, om ze hun respect te tonen en hen te imponeren. Ook de All Blacks (het rugby-team) doen deze dans voor de wedstrijd.

Straks rijden we naar Taupo. Zoals ik zei kan je eigenlijk overal van de bus stappen, voor zolang je wil, maar ik ben van plan om met deze bus tot Wellington te gaan, en daar bij aankomst eerst werk te zoeken. Hamilton werd me niet aangeraden, en naar het schijnt is Wellington een leuke stad. Daarna zal ik een beter zicht hebben over mijn financiele toestand, en op bepaalde plaatsen wat langer kunnen blijven.

Groetjes!

Plannen, en hoe toeval vaak de overhand haalt

Ik heb ondertussen Northland achter mij gelaten, en ben terug in Auckland. Om de rest van het Noordeiland te kunnen doen moet je namelijk sowieso door Auckland passeren. Ik was van plan om 1 nacht in Auckland te blijven, en dan al verder te reizen, maar nadat ik in een internetcafe in Paihia het vorige berichtje op de blog geplaatst had en naar de jeugdherberg ging om Stray op te bellen, kwam ik daar Cynthia terug tegen. Zij was van plan om samen met twee andere meisjes, Dominique (UK) en Maike (NL), naar Auckland te gaan en vanaf donderdag verder het Noordeiland te doen. Vandaar dus mijn onverwachte verblijf in Auckland, ik reis vanaf morgen, tenminste voor eventjes, met hen mee.

Cynthia heb ik gisteren trouwens niet veel gezien. Ze heeft het hier aangelegd met een Braziliaan, die straks terug naar huis vertrekt, en dat gaat natuurlijk voor :). Gisteren zijn we wel nog iets gaan eten op het appartement van Eef. De pasta heeft echt gesmaakt, het was eens iets anders dan boterhammen met choco :).

Plannen heeft hier dus niet altijd evenveel zin, maar ik heb toch al enigszins iets uitgedokterd. Of ik dit effectief zal uitvoeren zal de tijd uitwijzen.
Toen ik in het Northland reisde heb ik gemerkt dat ik voor een langere periode toch liever in een stad zou verblijven. Op het Noordeiland zijn er drie plaatsen die steden genoemd kunnen worden: Auckland, Hamilton en Wellington.
Vrijdag reizen we van Hahei, een dorpje op het schiereiland Coromandel aan de Oostkust, naar Raglan, die aan de Westkust ligt. Onderweg passeren we Hamilton, en ik dacht eraan er een paar dagen te blijven en eens te zien of het een aangename stad is. Dan kan ik er eventueel een job zoeken en er enkele maanden blijven. Indien dit niet zo uitdraait, kan ik verder naar Wellington reizen en daar iets zoeken. Op die manier verken ik het Noordeiland tot mijn ouders hier zijn eind januari, doe ik met hen dan een rondreis door NZ, en kan ik daarna beslissen wat ik op het Zuideiland wil doen.

Wat denken jullie? Klinkt ok, niet? Nu, bij reizen ligt tussen plannen en uitvoeren soms een wereld van verschil, dus ik hou jullie op de hoogte van alle wijzigingen :).

Om even in te gaan op de relatie tussen Noord- en Zuideiland: wel, hier kunnen de bewoners van de twee eilanden ook niet altijd even goed met elkaar overweg. Zo verving Wellington in 1865 Auckland als hoofdstad, om de bevolking op het Zuideiland tevreden te houden. Dat is ondertussen een tijdje geleden, maar je hoort af en toe nog wel uitingen van ergernissen tussen de bewoners van de twee eilanden.

Oh ja, bewijst dit dat ik niet op een onbewoond eiland zit? :)

Tot de volgende post! Bedankt voor jullie reacties trouwens, ik kijk er altijd naar uit om ze te lezen!

Terug van niet lang weggeweest

Hey!

Terug een berichtje vanuit Paihia. Ik ben gisteren dan toch vertrokken van de WWOOF-farm, omdat ik mij daar echt niet op mijn gemak voelde. Het was niet zo dat Ian mij echt intimideerde, maar hij maakte toch vreemde grapjes. Toen gisteren ging uitleggen hoe ik best de planten kon water geven zei hij: 'oei, niet zo'n goed weer vandaag, anders kon je je bikini aandoen'. Pardon? En nadat we in de voormiddag gewerkt hadden, ging hij weer in de zetel gaan liggen en zat ik daar... Het was ook voor het eerst slecht weer, dus een wandeling zat er dit keer niet in. Hieronder trouwens een foto van de vroegere citrusgaard, nu gewoon een villawijk.

Ik bedacht dat het voor jullie misschien niet altijd even duidelijk is waar ik juist naartoe ga enzo, en daarom voeg ik hierbij een link met een kaartje van Nieuw-Zeeland: http://www.backpack-newzealand.com/mapofnewzealand.html. Hierop staan de belangrijkste steden/dorpen aangeduid. Op http://www.newzealand.com/travel/destinations/new-zealand-map/interactive_map_home.cfm vind je ook een interactieve kaart, waar je zelf dorpen kan zoeken (als ik het b.v. eens heb over een plaats die niet vermeld staat op het andere kaartje)

Hieronder nog enkele foto's van de Bay of Islands, het gebied waarin ik nu vertoef.

Foto 1: Varen in de Bay of Islands.
Foto 2: Van de 144 eilanden zijn er nog twee privaat, waaronder dit.
Foto 3: Een strand op 1 van de eilanden.

Ik merk dat er ook wel interesse is in wie ik hier allemaal leer kennen. Ik zal het hieronder houden op de mensen met wie ik gegevens uitgewisseld heb, want er zijn natuurlijk veel mensen waarmee je eens een babbeltje slaat, maar die je (behalve bij toeval) normaal niet meer ziet.

In het begin zaten twee Canadese meisjes (Melanie en Kaitlyn) op dezelfde kamer, en zij zijn nu de Kiwi-tocht aan het doen. Melanie ging na de trip een office job zoeken in Wellington, dus als ik daar arriveer zal ik haar eens contacteren. Daarna was er de pubmeet waarna ik met Eef, iemand uit Nederland, nog een spelletje pool gaan spelen ben. Eef werkt enkele maanden in Auckland, en deelt er een appartement met 5 anderen. Na 1 nacht alleen op de kamer gezeten te hebben, kwamen er mij 5 mensen vergezellen: Petr uit Tsjechie, Cynthia uit US (Chicago-Boston), Andy uit Schotland, CT uit de US, en nog iemand uit Duitsland. We zijn met z'n allen (behalve dat meisje uit Duitsland) iets gaan drinken, en 't was echt wel een toffe groep. Met Cynthia ben ik dan tot in Kerikeri gereisd; zij ging verder reizen met Stray, ik stapte hier af voor het WWOOF-ing. Ik heb geen foto's van hen, maar ik zal er in het vervolg proberen aan te denken! :)