Weekend

En zo is het eerste na-een-werkweek-weekend ook al bijna gepasseerd. Waarom gaat dat toch zo snel? En moest mijn werk dan nog wat zonnebaden aan het zwembad inhouden... Maar nee, dat geluk heb ik niet :).

Zoals ik al eens zei werken de interimkantoren op een veel grondigere manier dan in Belgie. Wel, ik had nog niet verteld dat ik woensdag plots een telefoontje kreeg dat er iets voor mij aan de receptie afgeleverd was. Ik kon niet bedenken wie mij iets zou sturen, ik was er pas twee dagen. Toen ze met een boeketje bloemen afkwamen wist ik al zeker niet meer wat dat te betekenen had. Wel, het was een succes-wens van het interimkantoor! Zie hier het boeketje, die op dit moment de anders ietwat muffe kamer opfleurt.

Wat betreft de kledingstijl in NZ, ik vind die niet zo verschillend als in Belgie. Ik had het er gisteren toevallig nog over met een kamergenote, en we hadden beiden wel de indruk dat de kledij op het werk toch iets naar ouderwets neigde. Maar het is niet zo dat er een wereld van verschil is, en ook in de etalages zie ik geen grote verschillen. Wel raar in het begin was het om zomerkledij te zien. Iedere keer dacht ik 'Amai, zijn het hier nu nog altijd zomersolden...', maar het omgekeerde was waar. Ondertussen ben ik er al gewoon aan, het komt hier namelijk met de dag warmer. Toen ze het op de friday-drink van het werk over het kerstfeestje hadden, en de woorden 'beach' en 'christmas' in dezelfde zin gebruikten, was dat wel nog even wennen. Maar ik kijk er wel naar uit om een bbq te kunnen doen op oudejaar :).

Nu, voorlopig is het nog een tijdje voor de feestdagen. Gisteren zijn we naar het Rimutaka Forest Park geweest. Zoals ik al eens zei is dat echt wel een voordeel aan de steden hier, je bent zo buiten de stad, en er zijn veel activiteiten te doen. We hebben er 1 van de wandelingen gedaan. Hieronder heb ik een foto gevoegd van een soort varen, een plant die vaak voorkomt in NZ, en er ook een beetje een symbool voor geworden is. Hier zie je een goeie voor-en-na van de cyclus van de plant. De bruine stengels zijn takken die afgestorven zijn. De eerste keer dat ik de plant zag is ondertussen al een tijdje geleden, maar ik weet nog dat ik met Cynthia de discussie had welk deel van de plant eerst was. Waren de bruine stengels varens die nog moesten open gaan, of waren het afgestorven groene bladen? Wel, het tweede is dus waar. Maar tot zover mijn natuurkundige uitleg :) (ik vrees er al een beetje voor dat iemand mij wel ergens zal corrigeren, aangezien mijn plantkundige kennis niet zo ver rijkt...)

Daarna zijn we naar de kust gereden. Terwijl je je in het bos ergens in de Ardennen waande, kom je op 2min daar vandaan aan de kust terecht. Echt wel sjiek. De anderen zijn daar nog voor een wandeling naar een andere zeehondenkolonie gegaan, maar aangezien het weer niet meer ideaal was, en ik mij niet echt 100% voelde heb ik dat deel overgeslagen. In ieder geval vond ik dit toch ook wel een tof beeld. Schapen aan de kust? Ik denk dat ik dat in Belgie nog niet gezien heb...
En vandaag? Wel, zoals ik gisteren al een beetje voelen aankomen had, ben ik ziek opgestaan. De aspirines die ik van Stefanie (Duitsland) gekregen had helpen een beetje, maar ik heb toch het grootste deel van de dag in bed gelegen. Ik moest er nu echter uit, want de boodschappen en de was doen zichzelf niet :). Vanavond nog een aspirine voor ik in bed kruip, en hopen dat het tegen morgen over is. Ik zou echt niet graag moeten bellen naar het werk dat ik nu al ziek ben. Nu, dat zien we dus morgen wel.

Genieten jullie in ieder geval van nog een volledige zondag in het verschiet!

Groetjes!

First week of work

Voila! M'n eerste werkweek zit erop. Ben net terug van een friday drink met enkele collega's en de manager, wat wel een leuke manier was om de week af te sluiten. De vrijdag is er trouwens sowieso al een meer lay back-attitude, aangezien het dan een 'casual day' is. Echt verrassend dat dit echt uitgevoerd wordt. Ik had al gehoord dat men in sommige landen op vrijdag informeler gekleed mocht gaan, maar dit wordt dus echt zo nageleefd. Gedurende de week wordt er formele kledij verwacht (zo is ook jeans is not done -zelfs een donkere jeans die ik als deftig zou beschouwen), maar op vrijdag zie je een totaal ander straatbeeld in de business districts. Jeans is dan algemeen aanwezig, en ook de rest van de kledij is veel informeler.

Hoe de job zelf was? Wel, het is nog altijd wat zoeken natuurlijk, na iedere taak die ik doe moet ik gaan vragen wat ik verder kan doen omdat ik nog niet kan inschatten wat de opdrachten zijn. Maar het lijkt er wel op dat het zal meevallen. Niet een job om de rest van mijn leven te doen, maar een leuke manier om gedurende drie maanden wat geld te sparen. Mijn eerste dag was wel super stressy. De 'Plan Approval'-vergadering was soms moeilijk om te volgen (zowel door het Engels als door de inhoud die totaal nieuw was), en aangezien ik de budget-beslissingen en de opmerkingen daaromtrent moest noteren zorgde dat wel voor een lichte (innerlijke) paniek. Maar ik heb het overleefd, en zie het voorlopig dus nog zitten :).

Straks gaan we Leuven (dat Belgian beer cafe waarover ik al iets zei) gaan checken, en eens zien of ze hier effectief een even goeie pint kunnen tappen. Ik laat jullie in ieder geval weten hoe deze belangrijke test gegaan is! :)

Wat ik dit weekend ga doen is nog niet volledig duidelijk. Laurent (Belgie -Wallonie) heeft een auto, dus we kunnen wel eens iets buiten de stad verkennen. De collega's hebben al wat leuke tips meegegeven, maar we zullen zien waar we geraken.

Ik hou jullie in ieder geval op de hoogte! Geniet ook in Belgie van het weekend!

Working Holiday maakt zijn naam waar

Zoals Inge al verklapte :) heb ik inderdaad een job gevonden! Het is een Administrative Support contract bij het ministerie van Sociale Ontwikkeling; departement Child, Youth and Family; unit High and Complex Needs. Believe me, 'k heb het ook een paar keer moeten lezen vooraleer ik ermee weg was :). Vrijdag heb ik al wat uitleg gekregen over wat ik juist zal moeten doen, maar om eerlijk te zijn weet ik het nog altijd niet echt goed... :s Nu, daar zal ik waarschijnlijk (ik zou het toch mogen hopen) een beter zicht op krijgen eens ik effectief gestart ben. De unit High and Complex Needs houdt zich bezig met de toelagen voor kinderen en jongeren in probleemgezinnen. Dinsdag zal ik al meteen een vergadering bijwonen waar over de nieuwe aanvragen beslist wordt. Ik ben benieuwd!

Verder heb ik ook nog eens een echte uitstap gedaan. Ik ben met een paar mensen van het hostel (waaronder 1 iemand met een auto, zeer handig!) naar een zeehondenkolonie gaan kijken. Je moest er wel een lange wandeling langs de kustlijn voor afleggen, maar die was op zich ook al de moeite. Hieronder een foto genomen tijdens de wandeling.

Op het einde van de wandeling hebben we echt zeehonden gezien. Nu, het duurde eigenlijk eventjes voor ik ze effectief zag. Hoe snel vinden jullie de zeehond op de foto?

Ik vond het in ieder geval moeilijk om ze te onderscheiden. Hieronder nog een foto van iets dichterbij. Is hij/zij niet schattig?

En een foto van mezelf en zeehond mocht natuurlijk niet ontbreken...

Tijdens de wandeling zagen we ook de besneeuwde bergen van het Zuideiland. Ongelooflijk dat de ferrytocht 3 uur in beslag neemt, terwijl het zo dicht lijkt.

Oh ja, ik werd door m'n ouders nog op de vingers getikt dat ik vergeten was te antwoorden op een vraag in 1 van de reacties. Wel: het bier in NZ valt goed mee :). Het is wel redelijk duur om iets te gaan drinken, maar de glazen zijn ook groter (ik denk dat het zo'n 33cl is). De kunst van het tappen kennen ze wel niet, een mooi laagje schuim moet je niet verwachten op je pint. Indien het NZ'se bier je niet echt kan bekoren: in veel cafe's hebben ze Stella Artois, dus in noodgevallen kan je altijd daarnaar terug grijpen :).

Ik bedacht net ook nog dat het vandaag mijn 1-maand-NZ-verjaardag is. Je houdt dit automatisch bij doordat "Hoe lang ben je hier al?" altijd 1 van de openingszinnen is bij een kennismaking. Niet zo speciaal, maar ik wou dit toch ook even vermelden.

En nog iets wat mij enkele dagen geleden opviel: de zon draait hier in de andere richting! Ze komt op in het oosten en gaat onder in het westen, maar dit via het noorden. Als je hier dus op zoek gaat naar een huis met een zongericht terras, moet je uitkijken naar noordgericht terras. Misschien was dit voor jullie al lang duidelijk en zeg ik hier iets volledig logisch, maar ik had er zo nog niet bij nagedacht...

Blijf vooral de blog volgen voor meer interessante weetjes :)

Groetjes!

Worldwide Backpackers

Worldwide Backpackers. Dat wordt waarschijnlijk mijn woonplaats (thuis?) voor de volgende drie maanden. Zoals ik zei bieden hostels in de zomer normaal geen wekelijkse tarieven aan, maar vanaf zondag komt er een plaats vrij in 1 van de 'langetermijnkamers', en daar mag ik blijven aan het wekelijkse tarief. Worldwide Backpackers wordt in de Lonely Planet (=backpacker-reisgids) omschreven als 'the nicest small hostel in town'. Want dat is wel het leuke eraan, het is geen massahostel met honderden bedden, er zijn iets meer dan tien kamers, waaronder zowel dubbele kamers als dorms. Het is wel raar om te weten dat ik hier zo lang zal blijven, want de kamer waarin ik zal slapen is natuurlijk een dorm. Maar de keuken en lounge zijn gezellig (en toch groot genoeg), en dat zijn wel de ruimtes waarin je het meeste tijd spendeert. Hieronder alvast een impressie van het huis!

Gisteren was het weer super mooi, en heb op de kleine binnenplaats van het hostel geluncht, super!

En het voordeel is vooral dat als er iets niet loopt zoals gepland, ik altijd kan verhuizen. En dat zou bij een appartement niet het geval zijn...

Verder ben ik ook nog steeds op zoek naar een job. Ik laat het resultaat daarvan voorlopig in het midden, het is vooral afwachten op dit moment. Maandag is het hier een feestdag (Labour Day), maar ik hoop dinsdag toch ergens te kunnen werken. De reden waarom ik meteen drie maanden wil werken is omdat het vinden van jobs voor een kortere termijn niet zo gemakkelijk is als ik vooraf dacht. Ik had gedacht om ergens twee weken te werken, dan verder te reizen, nog eens een week te werken, verder te reizen,... maar vaak wordt toch een langere termijn verwacht. Ik denk dat het mij ook wel goed zal doen om het gevoel te hebben dat ik mij nuttig maak. En dan kan ik van de rest van de reis (financieel) iets relaxter genieten.

Gisteren ben ik met Erin, Kaitlyn en Lisa (3x Canada) iets gaan drinken voor de verjaardag van Erin. Over Erin en Kaitlyn heb ik het al gehad, Lisa is iemand die Kaitlyn op de bus had leren kennen. Het was echt gezellig, lekker dessertje gegeten, glas wijn gedronken, maar toen was het budget wel op :). Op de foto zie je Erin, mezelf en Kaitlyn. (en dat is meteen ook een foto van mezelf in Nieuw-Zeeland zoals gevraagd werd :))

Ik zal binnenkort nog wel eens wat meer foto's plaatsen, maar met uitzondering van gisteren is het weer nog niet echt denderend geweest. De consulente van het interimkantoor zei wel dat het redelijk uitzonderlijk was, en dat het normaal wel beter wordt! Woehoe!

Vandaag is het echter niet ideaal, maar dat is wel perfect voor: het Te Papa National Museum! Het schijnt dat het echt enorm de moeite is, en op donderdag is er altijd een nocturne, dus dat komt goed uit.

Hieronder nog twee foto's van tijdens een wandeling.

Foto 1: Zicht vanuit Oriental Bay op Wellington City.

Foto 2: Een beetje Belgie ver van huis: Leuven, het Belgische cafe van Wellington

Groetjes!

Stand van zaken

Hey!

Ondertussen al heel wat ondernomen voor mij verlijfplaats- en jobsearch, maar om jullie niet te vervelen kort ik het wat in :).

Ik had gehoord dat hostels soms weektarieven aanbieden, die goedkoper uitkomen dan dagelijks te betalen, en ervoor zorgen dat het haalbaar zou zijn om enkele maanden in een hostel te verblijven. Ik ben echter tot de ontdekking gekomen dat dat iets is wat ze in de wintermaanden aanbieden, waarschijnlijk om alle bedden bezet te krijgen. Nu het zomerseizoen eraan komt doen ze dit niet meer. Daarom denk ik eraan toch een flat te zoeken. Het academiejaar loopt hier op z'n einde, en sommige studenten verhuren hun kamer tijdens de zomer onder, terwijl ze zelf naar huis/op reis gaan. Dit zou natuurlijk ideaal zijn, omdat ik dan achteraf geen andere huurder meer moet zoeken. Ik heb enkele mensen gecontacteerd, het is nu wachten op hun reactie.

Wat betreft de jobsearch: ik heb denk ik zowat alle interimkantoren afgelopen heb die er zijn. Ik heb nog twee afspraken vandaag en 1 afspraak morgen.
Ik heb echter ook een jobaanbieding gevonden van de plaatselijk supermarkt. Dat werk is misschien niet zo uitdagend, en het is iets minder betaald, maar het is wel een fulltime job waarvan ik zeker zou zijn tot het einde van de drie maanden die ik van plan ben hier te blijven. Dat betekent dat ik ook zeker zou zijn van een bepaald inkomen. Ik heb de contactpersoon gisteren opgebeld, en gezegd dat ik tegen het einde van de week iets ging laten weten. Het is natuurlijk ook nog niet zeker of ik die job effectief zou krijgen, er zou eerst een interview aan vooraf gaan, maar aangezien de studenten die er normaal een parttime job hebben zoals ik zei naar huis gaan tijdens de zomer, denk ik dat ze echt wel op zoek naar mensen voor tijdens die periode, en hoop ik dat dat dus wel zou moeten lukken.

Zondag heb ik even een wandeling gedaan, ik was van plan om jullie een deel mooie foto's te bezorgen, maar er was enorm veel wind, waardoor het niet echt aangenaam was, en ik de wandeling vroegtijdig opgegeven heb. Wellington wordt ook soms 'the windy city' genoemd, en voorlopig maakt het z'n naam zeker waar. Ik las echter ook dat dit vooral het geval is tijdens de winter en de lente, en dat de wind tijdens de zomer afneemt. Fingers crossed!

Bedankt om mij op de hoogte te houden van de gebeurtenissen in belgenland! Misschien lijkt voor jullie alsof het niet interessant is (ook ik heb soms dat gevoel over mijn verhalen), maar ik vind het in ieder geval altijd weer super om te lezen!

Groetjes!

Jobsearch

Ondertussen al iets meer dan een dag verder, en na een emotioneel lastige dag gisteren, voel ik mij terug beter. Ik blijf het fascinerend vinden hoe gevoelens werken (of zijn het enkel die van mij die zo raar doen? :p). Want eigenlijk is er vandaag niet zoveel veranderd, en toch voel ik mij heel wat beter.

Gisterenavond liep ik in de badkamer Erin (Canada) nog tegen het lijf, een meisje dat ik ontmoet had in Auckland. Het is verbazend hoeveel mensen je opnieuw tegenkomt tijdens je trip. Ze had een afspraak om vandaag naar een flat te gaan kijken, en aangezien alle drie de huidige bewoners vertrekken, had ik haar gevraagd of ik mee mocht. De flat bleek uiteindelijk niet te zijn wat ik zocht. Alle kosten inbegrepen ging het neerkomen op een $140/week. Dat is de maximumprijs die ik voor mezelf vastgelegd had, dus op zich was dat wel ok. Maar de huidige bewoners gingen een deel van het meubilair meenemen, zoals de bedden, de microgolfoven, de zetels en nog wat andere zaken. Ik ging dus minimum nog een bed en/of matras moeten kopen, waarmee ik achteraf niks meer zou zijn. Bovendien heb ik ook een hostel gevonden waar je voor $140/week een bed kan huren. Dat is wel in een dorm, dus geen kamer apart, maar daar zou ik niks meer moeten aanschaffen, de keuken en badkamer worden natuurlijk af en toe gepoetst, en bovendien is het hostel veel beter gelegen. Ik ben dus van plan om morgennacht daar te slapen, en eens te zien of dat te doen zou zijn om er voor een langere periode te blijven.

Toen we op weg waren naar de flat hadden we afgesproken achteraf een glas wijn te drinken om het huurcontract te vieren. Zij was namelijk echt van plan om de flat te nemen, omdat ze er genoeg van heeft in dorms te slapen. Aangezien de flat echter niet je van het was, hebben we maar beslist een glas wijn te drinken om de teleurstelling te verwerken :). En om het volledig te maken zijn we nog een super lekkere chocoladecake gaan halen (en dit alles voor een backpacker-budget van $3/persoon!). Het was super om iemand tegen te komen waarvoor het er niet constant super enthousiast moet aan toegaan, zodat we gewoon konden genieten van de wijn en de cake.

Ik ben ook nog naar Adecco geweest vandaag. Ik dacht, even binnenlopen, snel gedaan, maar hun werkwijze is zeer verschillend van de Belgische (Europese?) interimkantoren. In Belgie kan je gerust 5 interimkantoren aflopen op een half uur, ze zijn vaak dicht bij elkaar gelegen, en het enige dat ze vragen zijn wat basisgegevens. Not here. Ten eerste was het geen kantoor waarin je zomaar kon binnenlopen, je moest eerst de lift nemen en je bij de receptie aanmelden. Toen kreeg ik wat formulieren om in te vullen, ik denk dat het er een 5-tal waren. Daarna moest ik naar een veiligheidsvideo over kantoorwerk kijken: hoe hoog moet je scherm staan, hoe zorg je dat je nergens over valt, hoe voorkom je stress,... Ondertussen was ik er al een goed half uur gepasseerd, maar het ergste moest nog komen: de tests. Zo kreeg ik een typtest, een Word-test, een Excel-test en een persoonlijkheidstest. Het typen viel blijkbaar goed mee, ik had '55'. Geen idee wat dat betekende, maar Erin vertelde me net dat zij 54 woorden per minuut had op een test die zij gedaan had bij een ander kantoor, dus ik veronderstel dat die 55 hetzelfde betekenden. Wat super is, aangezien ik slechts 3 weken geleden met het qwerty-toetsenbord beginnen werken ben :D. In totaal ben ik er zo'n twee uur binnen geweest, wat hopelijk een goed teken is en betekent dat ze er echt wel werk van maken om een job te vinden.

Anyway, dit was dus mijn dag. Sorry, geen super NZ-verhalen voorlopig, hopelijk vinden jullie dit ook een beetje interessant. Laat me gerust weten indien niet, dan laat ik de persoonlijke verhalen achterwege :). Van Wellington heb ik voorlopig trouwens niet veel gezien, het was de voorbije dagen redelijk regenachtig, dus niet echt ideaal om het gebied hier te verkennen. Er zijn echter wel veel leuke wandelingen hier, dus die ben ik zeker van plan eens te doen.

Groetjes!

Tijdelijke thuis?

Wat gaan de dagen snel! Toen ik in NZ aankwam was een dagelijkse update van mijn blog een gewoonte geworden, en nu zie ik dat het alweer enkele dagen geleden is.

Toen ik de vorige keer postte, zat ik in een hostel in Rotorua. Daar heb ik nog een wandeling gedaan in een park waar geothermale activiteiten plaatsvonden. Ik had al gehoord van de verschrikkelijke geur die dit verspreidde, maar tot dan had ik daar nog niks van gemerkt. Bij de wandeling was het echter raak, de geur was er ronduit verschrikkelijk. Gelukkig voor jullie kan ik dat op de blog niet weergeven :).

Na een korte stop in Taupo zijn we maandag dan naar Tongariro National Park gereden. Maandag heeft het de ganse dag geregend waardoor we niet veel van het landschap konden zien, maar toen we dinsdag opstonden was het echt prachtig! Ik heb eventjes getwijfeld om te blijven, want je kon zowaar nog gaan skien! Ik hoorde echter dat de sneeuwkwaliteit toch niet meer ideaal was, en het was wel redelijk kostelijk om alles te moeten huren om een halve dag te kunnen skien.

Ik ben eergisteren dan aangekomen in de hoofdstad van NZ, Wellington. De hoofdstad betekent in dit geval zeker niet de grootste stad. In de regio Wellington wonen een goeie 400000 mensen, in het centrum slechts 160000. Wellington is echter belangrijk doordat de overheid hier zetelt, en de stad is bovendien ook een doorgang voor iedereen die naar het Zuideiland moet (behalve per vliegtuig). Ik heb al veel positieve dingen gehoord over Wellington, iedereen voelt zich hier blijkbaar meteen thuis, en ook op het vlak van natuur en cultuur zou dit de ideale plaats moeten zijn. Mijn eerste indruk is echter niet zo positief als ik verwacht had. Ik zie het zogenaamde grote verschil met Auckland niet (de meeste reizigers staan negatief tegenover Auckland en vinden Wellington daarentegen een super stad). Voor het eerst heb ik ook een beetje last van heimwee. Misschien komt het wel doordat ik me voorgenomen had hier op zoek te gaan naar werk, wat natuurlijk nooit zo leuk is als reizen :). Of misschien moet ik effectief nog even verder reizen om te zien of er misschien aangenamere plaatsen zijn... I'll see. Hieronder een zicht op het centrum van de stad, genomen vanop de Mt Victoria.

Drukke dagen

Hey!

Ik bericht vandaag vanuit Rotorua. Hm, inderdaad, dat zat niet in de planning van de vorige dagen, maar zoals te verwachten was is die planning ondertussen al een beetje gewijzigd.

Donderdag heb ik wel de bus genomen naar Hahei. Daar hebben we bij aankomst de Cathedral Cove wandeling gedaan, zeer mooi, met uitzicht over de South Pacific Ocean. Onderstaande foto is genomen vanop het Cathedral Cove strand.

Daarna organiseerde de buschauffeur een bbq, en die heeft echt gesmaakt. Ik heb trouwens al drie avonden super lekker gegeten! Na de bbq in Hahei, konden we in Raglan deelnemen aan een Mexicaans buffet. En gisteren was er eveneens een uitgebreid buffet op de Maori-avond. Niet echt backpacker-stuff dus, maar ik heb mij voorgenomen om vanavond een lichte maaltijd te prepareren :).

's Avonds zijn we in Hahei dan nog naar het Hot Water Beach geweest. Het was echt wel koud geworden 's avonds, niet echt ideaal om naar het strand te gaan zou je denken, maar hiervoor kan je wel eens de koude trotseren: op een stuk strand van ongeveer 10 op 10 m komt er tijdens laagtij warm water vanonder het zand. Bij het graven van een put maak je daardoor echt een warm bad. De aardkorst onder dit stuk strand is dunner dan elders, en daardoor brengt de vulkanische activiteit dit warme water op.

De dag erna moesten we er vroeg uit voor de trip naar Raglan, aangezien we daar op tijd moesten zijn voor de surflessen. Nee, daar heb ik niet aan deelgenomen, mijn vroegere fantastische windsurfervaringen hebben me daarvan weerhouden :). Bovendien hoor ik zoveel over de Australische surfstranden, misschien probeer ik het daar later wel eens. Zelf ben ik voor een wandeling gegaan waar ik opnieuw super mooie zeezichten had (dit keer op de Tasman Sea).

Gisteren zijn we dan van Raglan naar Rotorua gereden. Onderweg zijn we gestopt bij de Waitomo Caves om aan speleologie te doen. Bij de aankoop van de buspas had ik twee activiteitenvouchers kregen, en deze kon ik o.a. gebruiken voor de Haggas Honking Holes hier. Dit is een tocht door de grotten waar je moet abseilen (waarvan 1 langs een kleine waterval), door smalle ondergelopen tunnels moet kruipen, aan rotsklimmen doet,... Bij momenten wel intensief, en echt een leuke activiteit om te doen.

Toen we in Rotorua aankwamen was er niet veel tijd om iets te doen, aangezien we naar een Maori-avond konden gaan. Rotorua is niet alleen bekend voor de vulkanische activiteit, het is ook 1 van de steden waar de Maori-cultuur het meest opvallend aanwezig is. Op de avond werd een toneelstuk opgevoerd over een Maori-legende. Op sommige momenten was de show ook interactief. Zo kan je op onderstaande foto zien hoe de haka werd aangeleerd aan de jongens. De haka is een dans die de mannen doen voor de tegenstander, om ze hun respect te tonen en hen te imponeren. Ook de All Blacks (het rugby-team) doen deze dans voor de wedstrijd.

Straks rijden we naar Taupo. Zoals ik zei kan je eigenlijk overal van de bus stappen, voor zolang je wil, maar ik ben van plan om met deze bus tot Wellington te gaan, en daar bij aankomst eerst werk te zoeken. Hamilton werd me niet aangeraden, en naar het schijnt is Wellington een leuke stad. Daarna zal ik een beter zicht hebben over mijn financiele toestand, en op bepaalde plaatsen wat langer kunnen blijven.

Groetjes!

Plannen, en hoe toeval vaak de overhand haalt

Ik heb ondertussen Northland achter mij gelaten, en ben terug in Auckland. Om de rest van het Noordeiland te kunnen doen moet je namelijk sowieso door Auckland passeren. Ik was van plan om 1 nacht in Auckland te blijven, en dan al verder te reizen, maar nadat ik in een internetcafe in Paihia het vorige berichtje op de blog geplaatst had en naar de jeugdherberg ging om Stray op te bellen, kwam ik daar Cynthia terug tegen. Zij was van plan om samen met twee andere meisjes, Dominique (UK) en Maike (NL), naar Auckland te gaan en vanaf donderdag verder het Noordeiland te doen. Vandaar dus mijn onverwachte verblijf in Auckland, ik reis vanaf morgen, tenminste voor eventjes, met hen mee.

Cynthia heb ik gisteren trouwens niet veel gezien. Ze heeft het hier aangelegd met een Braziliaan, die straks terug naar huis vertrekt, en dat gaat natuurlijk voor :). Gisteren zijn we wel nog iets gaan eten op het appartement van Eef. De pasta heeft echt gesmaakt, het was eens iets anders dan boterhammen met choco :).

Plannen heeft hier dus niet altijd evenveel zin, maar ik heb toch al enigszins iets uitgedokterd. Of ik dit effectief zal uitvoeren zal de tijd uitwijzen.
Toen ik in het Northland reisde heb ik gemerkt dat ik voor een langere periode toch liever in een stad zou verblijven. Op het Noordeiland zijn er drie plaatsen die steden genoemd kunnen worden: Auckland, Hamilton en Wellington.
Vrijdag reizen we van Hahei, een dorpje op het schiereiland Coromandel aan de Oostkust, naar Raglan, die aan de Westkust ligt. Onderweg passeren we Hamilton, en ik dacht eraan er een paar dagen te blijven en eens te zien of het een aangename stad is. Dan kan ik er eventueel een job zoeken en er enkele maanden blijven. Indien dit niet zo uitdraait, kan ik verder naar Wellington reizen en daar iets zoeken. Op die manier verken ik het Noordeiland tot mijn ouders hier zijn eind januari, doe ik met hen dan een rondreis door NZ, en kan ik daarna beslissen wat ik op het Zuideiland wil doen.

Wat denken jullie? Klinkt ok, niet? Nu, bij reizen ligt tussen plannen en uitvoeren soms een wereld van verschil, dus ik hou jullie op de hoogte van alle wijzigingen :).

Om even in te gaan op de relatie tussen Noord- en Zuideiland: wel, hier kunnen de bewoners van de twee eilanden ook niet altijd even goed met elkaar overweg. Zo verving Wellington in 1865 Auckland als hoofdstad, om de bevolking op het Zuideiland tevreden te houden. Dat is ondertussen een tijdje geleden, maar je hoort af en toe nog wel uitingen van ergernissen tussen de bewoners van de twee eilanden.

Oh ja, bewijst dit dat ik niet op een onbewoond eiland zit? :)

Tot de volgende post! Bedankt voor jullie reacties trouwens, ik kijk er altijd naar uit om ze te lezen!

Terug van niet lang weggeweest

Hey!

Terug een berichtje vanuit Paihia. Ik ben gisteren dan toch vertrokken van de WWOOF-farm, omdat ik mij daar echt niet op mijn gemak voelde. Het was niet zo dat Ian mij echt intimideerde, maar hij maakte toch vreemde grapjes. Toen gisteren ging uitleggen hoe ik best de planten kon water geven zei hij: 'oei, niet zo'n goed weer vandaag, anders kon je je bikini aandoen'. Pardon? En nadat we in de voormiddag gewerkt hadden, ging hij weer in de zetel gaan liggen en zat ik daar... Het was ook voor het eerst slecht weer, dus een wandeling zat er dit keer niet in. Hieronder trouwens een foto van de vroegere citrusgaard, nu gewoon een villawijk.

Ik bedacht dat het voor jullie misschien niet altijd even duidelijk is waar ik juist naartoe ga enzo, en daarom voeg ik hierbij een link met een kaartje van Nieuw-Zeeland: http://www.backpack-newzealand.com/mapofnewzealand.html. Hierop staan de belangrijkste steden/dorpen aangeduid. Op http://www.newzealand.com/travel/destinations/new-zealand-map/interactive_map_home.cfm vind je ook een interactieve kaart, waar je zelf dorpen kan zoeken (als ik het b.v. eens heb over een plaats die niet vermeld staat op het andere kaartje)

Hieronder nog enkele foto's van de Bay of Islands, het gebied waarin ik nu vertoef.

Foto 1: Varen in de Bay of Islands.
Foto 2: Van de 144 eilanden zijn er nog twee privaat, waaronder dit.
Foto 3: Een strand op 1 van de eilanden.

Ik merk dat er ook wel interesse is in wie ik hier allemaal leer kennen. Ik zal het hieronder houden op de mensen met wie ik gegevens uitgewisseld heb, want er zijn natuurlijk veel mensen waarmee je eens een babbeltje slaat, maar die je (behalve bij toeval) normaal niet meer ziet.

In het begin zaten twee Canadese meisjes (Melanie en Kaitlyn) op dezelfde kamer, en zij zijn nu de Kiwi-tocht aan het doen. Melanie ging na de trip een office job zoeken in Wellington, dus als ik daar arriveer zal ik haar eens contacteren. Daarna was er de pubmeet waarna ik met Eef, iemand uit Nederland, nog een spelletje pool gaan spelen ben. Eef werkt enkele maanden in Auckland, en deelt er een appartement met 5 anderen. Na 1 nacht alleen op de kamer gezeten te hebben, kwamen er mij 5 mensen vergezellen: Petr uit Tsjechie, Cynthia uit US (Chicago-Boston), Andy uit Schotland, CT uit de US, en nog iemand uit Duitsland. We zijn met z'n allen (behalve dat meisje uit Duitsland) iets gaan drinken, en 't was echt wel een toffe groep. Met Cynthia ben ik dan tot in Kerikeri gereisd; zij ging verder reizen met Stray, ik stapte hier af voor het WWOOF-ing. Ik heb geen foto's van hen, maar ik zal er in het vervolg proberen aan te denken! :)