Holiday!

Het is zover, terug echt vakantie! Ik moet zeggen dat de periode in Wellington vaak niet echt als werken aangevoeld heeft, het is interessant geweest om hier drie maanden te werken en te wonen.
We hebben woensdag op het werk een klein afscheid gehouden, waarbij ik een ketting gekregen heb (meteen ook een super souvenir) die symbool staat voor een goeie reis. Echt een mooi cadeau, en een leuk teken van appreciatie. Morgen zal ik een kleine afscheidsdrink houden voor de anderen, en dinsdag vertrek ik naar Auckland! Margaret, 1 van de Advisors bij HCN, heeft mij dinner en logie aangeboden dinsdagavond, wat ik een mooi gebaar vind, en wat zeker leuk zal worden.

Vorig weekend zijn we zowaar naar de Wellington Cup geweest, een driedaagse paardenrace. Het is denk ik een beetje vergelijkbaar met Waregem Koerse: veel chique kleren, wijn, eten, en voor de liefhebbers wedden natuurlijk. Zelf heb ik niet gewed, maar ik kan er wel inkomen dat je voor de fun eens een gokje waagt. Misschien een optie wanneer ik iets meer geld heb, en vooral: wanneer er mij iemand op de hoogte kan brengen van hoe het eigenlijk werkt. :-)



Foto 1: De belangrijkste plaats tijdens de Wellington Cup, the wine village :-)
Foto 2: Ja hoor, we hebben ook effectief de races gevolgd!
Foto 3: Erin en mezelf, met op de achtergrond het grasplein van waarop je de race kon volgen.

Zondag waren Melanie en ik dan van plan een lange wandeling te doen, maar het warme weer (ik schat tegen de 30º C!) deed ons van dat idee terugstappen, en we hebben het maar gehouden op de beklimming van Mt Victoria, de bekendste berg/heuvel in Wellington, waar je een 360º zicht hebt op Wellington.

Net in mijn laatste week op het werk was er terug een feestdag op maandag (Wellington Anniversary day; iedere provincie heeft z’n eigen feestdag), en daarvan heb ik gebruik gemaakt om wat praktische zaken te doen (lees: alle rommel die ik over deze periode vergaard had van de hand doen). Tss, het is ongelooflijk wat je allemaal verzamelt in zo’n korte periode (of ligt het aan mezelf? :-)). Woensdag zijn we nog eens naar een theaterstuk geweest, die zeker de moeite was, en donderdag heeft Bella (als dank voor de goeie zorgen voor haar planten terwijl ze in Bangladesh was) een home made dessert gemaakt! Leuk om eens een avond samen te zitten, al was het dan aan een tijdelijke geimproviseerde tafel in de mini-keuken!

Foto 4: Bella, mezelf en Micha.

Zo, jullie zijn weer op de hoogte van mijn doen en laten hier :-). Volgend bericht volgt waarschijnlijk vanuit Auckland, vergezeld van mijn ouders! Tot dan!

Groetjes!

Photo message

Na een lange tekst de vorige keer, verdienen jullie wel eens hoofdzakelijk foto's :-)

Wat ik jullie wel nog wil meegeven: er is geen flatprobleem meer! Ron komt blijkbaar maar eind februari terug, en er zou dus in de eerste plaats al geen discussie moeten geweest zijn. Micha is ervan overtuigd Ron de laatste keer eind januari gezegd had, maar het maakt eigenlijk niet echt uit wie het misverstand veroorzaakt heeft. Ik kan in mijn kamer blijven tot wanneer ik vertrek, en daar ben ik meer dan tevreden mee!





Foto 1: Zicht op het beach volley terrein op Oriental Beach voor het wereldkampioenschap beach volley.
Foto 2: Front row seats tijdens de mannenfinale.

Foto 3: Melanie en Erin tijdens de Botanical Garden concerts.

Foto 4: Cold Fusion, de jazzband gisteren op de BG concerts.

Foto 5: Zicht tijdens mijn wandeling naar huis.

Flat troubles

Hallo!

Bedankt voor alle wensen! Ondertussen alweer meer dan een week in het nieuwe jaar, en de meeste feestjes zijn blijkbaar achter de rug. Ik hoop dat iedereen van de rustpauze (waarschijnlijk zonder echt veel rust :p) genoten heeft!

Ik heb het begin van het jaar verder vooral lui ingezet. Een boek lezen in de tuin, eens wandelen naar ergens waar ik nog niet geweest was, iets gaan drinken,... Maar ondertussen ook alweer een tijdje het werkleven ingestapt (ik ben donderdag terug begonnen). Het is hier op dit moment nog altijd redelijk rustig, zoals ze gezegd hadden nemen velen nu een groot deel van hun verlof op. De meesten beginnen terug op maandag (14 januari), maar er is ook een aanzienlijk deel die pas de week erna begint, de week die mijn laatste werkweek zal zijn! Ik kijk inderdaad uit naar het weerzien met mijn ouders, en de reis samen. Maar ik probeer ook te genieten van de rest van mijn tijd hier, en nog zoveel mogelijk te doen. De zomerevenementen komen namelijk nu pas op gang. Terwijl de zomer eigenlijk in december begint, worden de meeste dingen pas in januari-maart georganiseerd. Zo is er tot eind januari dagelijks een concert in de botanische tuinen, zijn er ook op minder regelmatige basis concerten verspreid over de stad, in februari is er het (hier bekende) Cuba Street Carnival gedurende enkele dagen,... Het is echt wel een goeie periode om in Wellington te zijn.

Ik was ook van plan om echt te genieten van de resterende weken in mijn flat, maar daar heeft Micha een stokje voor gestoken. Hij huurt de kamer van Ron, en ik huur de kamer van Nicolaas, en wanneer Ron terug zou komen ging Micha mijn (=Nicolaas') kamer overnemen (Nicolaas gaat bij zijn vriendin wonen en zal de kamer enkel als 'buitenverblijf' houden). Nu blijkt echter dat Ron een week vroeger terug komt dan dat ik vertrek. We zullen dus gedurende een week met vier zijn, en aangezien er geen gemeenschappelijke ruimte is, zorgt dat wel voor een probleem. Ik zag de situatie als volgt: Ron is vroeger terug, en Micha huurt zijn kamer, dus dan moeten zij die kamer maar een tijdje delen. Maar Micha vindt dat aangezien hij er eerder was dan mij, ik degene ben die plaats moet maken. Jammergenoeg is Bella nu net voor twee weken op reis, dus we kunnen ook haar niet om haar mening vragen. Een lastige situatie, waarin ik moet kiezen: geef ik toe en zoek ik iets anders voor een week (wat praktisch echt niet handig is, maar verdere conflicten wel zou vermijden), of hou ik voet bij stuk, waarbij we zullen zien hoe we het oplossen eens het probleem zich stelt... Ja, zo blijft het leven toch boeiend hier :p.

Ik heb het gisteren met een collega over het sociale zekerheidssysteem in NZ gehad. Blijkbaar bestaat het probleem dat we in Belgie kennen hier ook, er zijn mensen die er het nut niet van inzien om te gaan werken omdat de werkloosheidsuitkering niet veel lager ligt dan de laagste lonen. Dat doet mij dus concluderen dat het systeem wel goed is (daarmee bedoel ik dat je niet op straat belandt indien je zonder job valt, de efficientie van het systeem laat ik hierbij in het midden :-)). Waar ik wel van schrok is dat doksterskosten hier niet terug betaald worden. Enkel wanneer je onder een bepaalde inkomensgrens valt, is het mogelijk om dokterskosten terug te vorderen. Dit betekent bijvoorbeeld dat diezelfde collega die bij de tandarts een brug moet laten plaatsen volgende week, de $2900 die dat zal kosten volledig zelf moet ophoesten. Dat kan wel eens voor onaangename verrassingen zorgen me dunkt... En net nu ik sinds enkele dagen zelf last heb van een pijnlijke tand :s.

Nu, jullie zullen wel genoeg hebben van al deze informatie. Jammergenoeg heb ik deze keer niet echt foto's die de moeite zijn om online te plaatsen (en de foto van de score die we bij het bowlen gehaald is te beschamend om online te zetten, ondanks het feit dat ik gewonnen had :p).

Groetjes!

AND A HAPPY NEW YEAR!

Ongelooflijk, bijna 2008! Het lijkt nog niet zolang geleden dat ik op 1 januari 2007 om 00.00u nieuwjaar in de auto vierde omdat we de plaats waar het feest aan de gang was niet vonden :p.

Ondertussen is iedereen hier blijkbaar al aan het vieren geslagen (9pm), want ik hoor de muziek van de bar beneden tot hier (Sweat Dreams op dit moment, nostalgie!), en ik zit hier moederziel alleen in de computerruimte, snif :-). Nu, zo meteen ga ik ook gaan vieren; eerst aftellen naar 2008 op Civic Square, en daarna de cafetoer op!

Nog eventjes over de laatste dagen van 2007. Ik ben vandaag teruggekeerd van enkele dagen Wanganui, en het deed wel goed om weer eens een nieuwe stad te ontdekken. De eerste twee dagen was de oudste zoon nog thuis (18 jaar, niks bij voorstellen dus :p), maar toen die vertrok op een kampeertrip had ik het huis voor mij alleen. Wanganui is wel een leuke stad, vooral het centrum is gezellig, maar op toeristisch vlak heeft het niet zoveel te bieden. De grootste attractie was deze lift naar de top van Durie Hill :-). Nu, ik heb heel wat wandelingen gedaan, veel op hun terras gezeten, en gewoon gechilld eigenlijk.

Ook kerstdag is goed meegevallen! Zoals overal, veel gegeten, genoeg gedronken, en gewoon gezellig samen gezeten. Binnen zowaar, want hoewel het weer deze zomer echt al goed geweest is, was het op kerstdag niet echt ideaal. Nu, het leverde een voor ons wel iets meer typische kerst op (iedereen die er was komt van het Noordelijk halfrond). Vlnr: Laurent, Melanie, Erin, Myra en mezelf.

Ik had me ook voorgenomen te antwoorden op jullie vragen:

1. Het pendelen van mijn collega naar Wanganui: Clare werkt in Wellington van maandag tem woensdag, en verblijft bij een kennis tijdens die dagen. Ze moet die afstand dus slechts 2x per week (heen en terug) afleggen.

2. Ik hoorde dat enkelen onder jullie iets opgevangen hebben van een aardbeving in Gisborne, en het klopt dat daar een redelijk zware aardbeving geweest is vorige week. Dit is een link naar een artikel erover indien jullie er meer willen over lezen http://www.nzherald.co.nz/section/1/story.cfm?c_id=1&objectid=10483683&ref=emailfriend. Zelf heb ik van deze aardbeving niks gevoeld (alhoewel sommigen in Wellington het wel gemerkt hadden), maar ik heb voordien al twee maal een lichte aardbeving gevoeld. Daar hoeven jullie je geen erge dingen bij voor te stellen, ik lag in bed en daardoor voelde ik de beving, ik denk niet dat ik er iets van zou gemerkt hebben moest ik gewoon aan het rondwandelen geweest zijn. NZ ligt op de breuklijn tussen de Australian Plate en de Pacific Plate, waardoor er dagelijks (meestal kleine) aardbevingen zijn. Dit is een link naar een kaartje die de breuklijn duidelijk weergeeft: http://www.otago.ac.nz/geology/af/alpinefault.htm.

3. Cultureel heb ik hier al leuke dingen gezien. Wellington is ook wel de hoofdstad, dus zal op dat vlak wel een voetje voor hebben, maar ik heb in ieder geval toch twee leuke theaterstukken gezien. Ik heb ook de indruk dat er redelijk wat dingen voor de inwoners/toeristen georganiseerd worden door de stad.

4. Ook ik knip mijn teennagels mooi bij, en heb toch een gat in mijn kous :(. Hulppakket, iemand? :-)

Nu, ik ga er maar eens gaan invliegen! Waarschijnlijk doen jullie binnen enkele uren hetzelfde, dus ik zou zeggen: VIER ZE! Tot volgend jaar!

Foto 1: Het huis van Clare waar ik verbleven heb.

Foto 2: De Whanganui rivier.

Foto 3: Het centrum van Wanganui.

Foto 4: Zicht vanop het terras.